Het aantal postkaarten over het zeepreventorium is niet meer te tellen. De postkaarten van voor de tweede wereldoorlog zijn collector's items geworden, maar ook na de tweede wereldoorlog is het zeepreventorium postkaarten blijven verkopen. De verkoop gebeurde voornamelijk in het kleine winkeltje, maar ook bij een aantal krantenwinkels in De Haan. Het Zeepreventorium liet een aantal postkaarten zelf drukken.

Een van de eerste postkaarten van wat toen het zeepreventorium was: enkel het hoofdgebouw zonder de klassen en met onbeschermde gallerijen, zonder villa KOS en Kantekraai. Een van de eerste kleurfoto's van de instelling in de jaren '60 Het HISS-gebouw bestond nog niet Une des premières photos des années '60 Le batiment à l'entrée n'existait pas encore Ook het medisch paviljoen dat toen al deel uitmaakte van het zeepreventorium komt in beeld. L'Hélio-Marin, intégré au préventorium marin est aussi pris en photo. In de jaren 60-70 was het zeepreventorium een voorbeeldinstelling.

Le photographe de service était Edward Nells et surtout Ernest Thill, qui a photographié presque toutes les institutions pendant l'interbeullum.

Les cartes postales sont parfois les seules images qui restent des autres préventoriums dont les archives ont été détruites. En ce sens aussi, le préventorium est unique, car il dispose d'archives qui remontent à sa réouverture en 1953.

Une autre période faste du préventorium marin se situe avant la crise du pétrole: le bassin de natation est réalisé, la nouvelle école avec son système d'enseignement révolutionnaire est mis en place et les pappies et les mammies sont mis à contribution dans la grande entreprise qu'est devenue le préventorium marin du Coq-sur-Mer. Le prévent est un des plus grands employeurs de la région. La crise du pétrole et les coupes sombres dans les soins de santé sonneront le glas de nombreuses institutions. Le préventorium marin, avec ses batiments mal isolés (simple vitrage, murs pleins) n'echappera que de justesse au couperet.

Talrijke postkaarten over het zeepreventorium zijn op beurzen te vinden. De periode van tussen de twee wereldoorlogen is nu in trek, en deze periode komt ook overeen met de eerste bloeijaren van het begrip "preventorium". Talrijke mensen stierven aan tuberculose en een groot aantal gespecialiseerde instellingen werden gebouwd. Meer informatie over deze periode kan u terug vinden in het historiek van het zeepreventorium.

Deze postkaarten zijn bijna allemaal afkomstig van de fotograaf Edward Nells en vooral Ernest Thill die alle instellingen gefotografeerd heeft (tot aan de tweede wereldoorlog). Van sommige instellingen zijn dit de enige overblijfselen: de gebouwen werden met de grond gelijk gemaakt en de archieven verdwenen met de vuilkar. Ook in dit opzicht is het zeepreventorium enig, want deze instelling is de enige instelling die nog over een archief beschikt dat teruggaat tot de heropening van de hoofdgebouwen in 1953.

Een tweede bloeiperiode dateert van de jaren '60. Het nieuw zwembad wordt ingehuldigd, de nieuwe school met zijn vooruitstrevend onderwijssysteem wordt in gebruik genomen. Het systeem van de pappies en mammies betekent goedkope werkkrachten voor de instelling. Het zeepreventorium was de grootste werkgever in de regio. De oliekrisis en de nodige besparingen in de gezondheidssektor zullen zware klappen aan het zeepreventorium toebrengen. De gebouwen met enkele beglazing en volle muren zijn niet bepaald zuinig wat betreft de stookkosten.

Terwijl de eerste postkaarten statische zichtkaarten waren, moeten de postkaarten van na de tweede wereldoorlog het vooruitstrevend karakter van de instelling beklemtonen: sport in de duinen (terrein naast de hoeve en voor de Allergia) en zwemmen in het eigen zwembad.

Fini les tons sépia et les vues d'ensemble. Les cartes postales des années 70 doivent représenter le caractère résolument révolutionnaire de l'institution. Le sport est partout mis à l'honneur: à la piscine ou dans les dunes (photo prise près de la ferme, devant l'allergia.

La diversité au préventorium De diversiteit van het zeepreventorium

Je me rapelle que les cartes postales étaient en vente dans le petit magasin du préventorium même (situé un temps à coté du Bureau-A et à coté de l'entrée de la salle Triton). La première photo utilise le logo de Jeugdzorg, une des asbl qui s'occupait de l'enseigenmenet des enfants. Ce logo était utilisé dans les années 1960. La seconde photo reprend le nouveau logo "A" qui sera utilisé à partir des années 70. Il est surprenant que très peu de cartes postales différentes sont disponibles de la période après guerre et qu'on doive reprendre les mêmes images.