Positi(e)f

Je pense que le prévent a été très bénéfique pour moi.
Apprendre à se comporter en groupe, faire le bien, se contenter de ce qu'on reçoit, respect des anciens: le prévent était une sorte de mélange de boy scouts et de service militaire.

Voor mij was het preventorium zeer positief (dat zeg ik natuurlijk achteraf, tijdens m'n prevent-jaren was ik niet zo gelukkig).
Leren in groep samen te leven, gelukkig zijn met wat je krijgt, respect voor de ouderen: het preventorium was een combinatie boy scouts en legerdienst.

Contrairement aux boys scouts actuels, tu étais Sioux ou Copain 24 heures par jour, 7 jours sur 7, et non pas quelques heures par semaine. Pratiquement jamais de télévision.
L'éducation était centrée sur la vie en groupe, le sport et le dépassement de soi (rappelles-toi les culottes courtes en hiver, la piste d'obstacles, les exercices de respiration,…).

Les éducateurs faisaient de leur mieux pour créer un univers familial; si nous n'avions pas la télé, nous avions par contre "Star Academy" en réel!

In tegenstelling met de boys scouts was je Sioux of Copain 24 uur per dag, 7 dagen op 7, en niet gedurende een paar uurtjes per week. Wij werden overgeleverd aan pappies en mammies, die niet altijd even bekwaam waren. Of ze bekwaam waren wisten we pas nadien, als ze geslaagd waren voor het examen, en dan waren ze natuurlijk weg!
Er was nauwelijks televisie en de ouders mochten slechts twee keer per maand op bezoek komen. Natuurlijk was er geen gsm, en kinderen mochten niet bellen of opgebeld worden.

Opvoeders deden hun best om ons een zo familiaal mogelijk leven te geven. Wij hadden misschien geen televisie, maar wij konden "Tien om te zien" in levende lijve meemaken!

Bien que nous étions petits, la vie au prévent ressemblait à la vie de militaire (je dirais même plus: de paracommando!): lever au petit jour, sports et exercices, tous pour un et un pour tous!, sans oublier la corvée de planter des fagots dans les dunes.

Hoewel wij nog jong waren, was de levenstijl militair: vroeg opstaan, sport en oefeningen, gemeenschappelijke slaapkamers en takkebossen planten als wij iets mispeuterd hadden (of zelfs als wij helemaal niets misdaan hadden)

Le bizutage n'existait pratiquement pas au prévent. Il y avait bien une forme de baptème, mais cela était surtout symbolique. Lors du passage à la section supérieure, tu avais également droit à un baptème. Au lieu de brimer le plus faible, on essaiait de s'en sortir en groupe.

Je vais vous raconter une histoire qui s'est passée dans mon école suivante, mais qui en dit beaucoup sur la vie au prévent, et sur ce qui ne s'y passe pas.
Quand je suis retourné à l'école "normale", j'étais un drôle d'oiseau, une proie pour le chat. J'arrivai en milieu de cycle scolaire, sans cartable, ayant perdu toute habitude de l'enseignement normal, et interne en plus! Une victime toute désignée pour les bizutages en tous genres. Mais heureusement, il y avait "un gros" en classe. J'ai tout fait (honte sur moi!) pour qu'il soit attaqué à ma place. Toute l'éducation du prévent (la vie en groupe) relégué aux oubliettes pour ne pas être victime!
En quelques mois, j'avais perdu le poids que j'avais gagné au prévent; les photos prises de moi avant et au bout d'un an à l'athénée sont éloquentes! J'étais redevenu maigrelet comme avant mon arrivée au prévent.

Kinderen werden nauwelijks gepest in het zeepreventorium. Er was wel een doop, maar dit was meer symbolisch dan echt. Bij het overgaan naar de volgende sektie werd je trouwens opnieuw gedoopt. In plaats van de zwakkere leerlingen te pesten, werd er samengewerkt om het doel in groep te bereiken.

Ik zal u een verhaal vertellen dat zich afgespeeld heeft in mijn volgende school, maar het geeft een zeer goed beeld van wat er niet in het zeepreventorium gebeurt.
Toen ik terugkeerde naar het gewoon onderwijs was ik een vogeltje voor de kat. Ik was toen al een rare vogel, ik kwam aan midden een cyclus, zonder boekentas, niet meer gewoon het normale onderwijs te volgen. En intern om het allemaal nog wat moeilijker te maken. Een gedroomd slachtoffer voor allerhande pesterijen. Gelukkig was er een "dikkertje" in de klas. Ik heb alles gedaan om hem te laten pesten in plaats van mij. Wat mij in het prevent geleerd werd (het leven in groep) werd heel snel overboord gegooid.
In een paar maanden had ik een paar kilo's verloren (de foto's voor mijn aankomst in het atheneum en na een paar maanden spreken voor zich). Ik was weer een mager ventje zoals jaren terug, bij mijn aankomst in het prevent.

Ik kan het feit niet verzwijgen dat het preventorium-leven voor sommige kinderen bijzonder zwaar was. Sommigen zijn gestorven: zelfmoord, drugsmisbruik, ziekte. Was dat een gevolg van het verblijf in het preventorium?