Negati(e)f

Lors de mes contact avec des anciens employés, on ne manque pas de me signaler qu'Alexander était un tyran. Cela revient dans presque chaque conversation, comme un leitmotif. Ook voor het personeel (en dus ook voor de mammies en de pappies) was niet alles koek en ei. Bij contacten met oude werknemers wordt mij keer op keer verteld dat Alexander een tyran was. Zelfs na 30 jaar blijft dat duidelijk op de maag van sommigen liggen.

Pour moi, l'éducation au prévent était idéale. Cela a du bon d'être laid et de ne donc pas faire l'objet d'amitiés particulières de la part de certains pappies dérangés du ciboulot. Ce n'est qu'après, quand j'ai été dans une école normale, que je me suis rendu compte des nombreux points positifs du prévent.

Het leven in het zeepreventorium was een gesloten circuit, een autarchie. Je had weinig contacten met de buitenwereld, en wat je er leerde had weinig nut eenmaal buiten de instelling (bijvoorbeeld één, twee of drie vingers in de lucht steken als je een extra portie patat, saus of groente wou). Als je het preventorium verliet, was je een rare vogel geworden (voor zover het nog niet het geval was vòòr je opname).

De opvoeding door de pappies en mammies was niet optimaal. In onze huidige maatschappij zou zoiets niet meer mogelijk zijn. De opvoeders waren studenten aan de HISS, en of ze goed of slecht waren, dat wist je maar op het einde van de cyclus, als ze hun examens moesten afleggen. Wie goed was kreeg een job buiten het prevent en die zag je niet meer terug, wie slecht was mocht zijn jaar overdoen (en wij mochten de mislukte opvoeder nogmaals meemaken). De examenstress bij de opvoeders in spé sijpelde waarschijnlijk ook door bij de kinderen.
Er was geen screening van de pappies en mammies. Lelijk zijn heeft blijkbaar zijn voordelen, want ik werd nooit het slachtoffer van een amitié particulière.

Het preventorium was een experimenteer-labo en wij waren de laboratoriumratten. Niet ieder uitprobeersel was noodzakelijk negatief, maar ik kan bijvoorbeeld de tekenklassen vermelden (hierdoenzeniks) die eind jaren '60 in de duinen gebouwd werden en al een paar jaar later niet meer gebruikt werden (de muren ervan werden een tijd als contestatiemuur gebruikt). Dit gebouw is nu totaal afgebroken.

Wat eigenlijk positief aan het preventorium was heb ik op m'n eigen geleerd (zelfstandig kunnen werken, respect voor de anderen) zonder feitelijke inbreng van het prevent. Ik had evengoed een psychopaat kunnen worden (misschien ben ik nu een schizofrene psychopaat) Ze zouden mij beter niet meer toelaten binnen de omheining van het zeepreventorium!