Jean Chevaillier, Patrick Debode en Hilde Franckx
|
|---|
Wie is Christiane Krauß?
Zij is de vrouw van Bondspresident van Duitslang Roman Herzog. Een Bondspresident heeft hoofdzakelijk een protocolaire funktie: Christiane Krauß zou je dus functioneel kunnen vergelijken met de koningin van Duitsland. (De bondskanselier zou je kunnen vergelijken met de eerste minister). Wanneer heeft dit bezoek plaatsgevonden? In ieder geval na 1993, want Roman Herzog is pas bondspresident geworden in 1994. Waarschijnlijk ten laatste in 1999, want dat was het laaste jaar van zijn mandaat. En in ieder geval vòòr juni 2000, want dan is Christiane Krauß overleden.
Op weg naar het medisch paviljoen
Burgemeester van De Haan, Yvan Catrysse is eveneens aanwezig, maar hij is blijkbaar bang van ziekenhuizen, want je zal hem op de volgende foto's, genomen in het medisch paviljoen niet meer zien. Hij deed zoals ik, als onze groep naar de hindernissenbaan ging: zich verstoppen in de bosjes langs de weg!
Dokter Patrick Debode
Op de derde foto rechts zie je naast Dr. Hilde Franckx ook Dr. Patrick Debode, de "tweede in rang" in de hiërarchie van het Zeepreventorium. Zoals Hilde Franckx was Patrick Debode reeds aanwezig ten tijde van Alexander, je ziet hem als figurant optreden in Gemeenschap "A", een film over het Zeepreventorium, gedraaid in 1978. Na het nogal plotse overlijden van Dr. Fernand Alexander werd Dr. Debode tijdelijk aangesteld als hoofd van de instelling.
Gebruik van een flutter tijdens de drainage
|
|---|
Mucoviscidose
Doel van het bezoek is uitleg te geven over de behandeling van mucoviscidose. Dit is een ernstige erfelijke ziekte: 40 jaar geleden was de levensverwachting van een muco-patient ongeveer 5 jaar. Nu halen deze patienten de volwassen leeftijd, dankzij de betere behandeling van de ziekte. Het zeepreventorium is één schakel in de behandeling van deze ongeneeslijke ziekte.
Jean Chevaillier
Jean Chevaillier heeft een belangrijke bijdrage geleverd bij deze vooruitgang, dankzij zijn methode van autogene drainage. Je kan geen medisch tijdschrift openslaan of Jean Chevaillier wordt de hemel ingeprezen (wacht nog een beetje, hij is nog niet dood). Vooral in Duitsland geniet Chevaillier van een grote faam. Ik heb de eer ooit gedraineerd te zijn geweest door Jean Chevaillier himself! Autogene drainage werd namelijk ontwikkeld in de jaren '60 en '70 toen het zeepreventorium zich vooral bezig hield met astmapatienten (hoe vaak heb ik niet in dat muffe lokaal (het "mistkotje") in het medisch paviljoen gezeten? Om het nog erger te maken werd dan een nebulisator ingeschakeld, door de damp kon je geen meter ver zien en het water liep van de muren… dat zal wel de reden zijn dat het medisch paviljoen afgebroken moet worden: volledig aangetast door betonrot ten gevolge van overmatig gebruik van de nebulisator). Maar dit terzijde: tegenwoordig gebruikt men persoonlijke nebulisatoren. De waterdamp (eventueel aangevuld met bronchodilatatoren, mucolyticums en antibiotica) maakt de taaie fluimen losser.
Jean Chevaillier demonstreert wat er gebeurt met de longen van muco-patientjes: de luchtwegen raken langzaam verstopt door taaie sekreten, waardoor delen van de longen nauwelijks lucht krijgen. Deze demonstratie is heel goed te volgen op de film het andere einde van de tunnel. Door een aangepaste ademhaling: langzaam inademen zodat de fluimen niet verder ingeademd worden, adem inhouden zodat er ook wat lucht achter de slijmproppen komt, en dan fors uitademen, kan men de fluimen op de meest efficiënte manier uitspuwen. Hoesten = longvandalisme staat er op een bord in de drainageruimte: hoesten veroorzaakt bronchospasmen, waardoor de luchtwegen zich vernauwen. De toegang tot bepaalde delen van de longen wordt daardoor nog meer afgesloten. Drainage is dan niet meer doeltreffend en op termijn kunnen zelfs delen van de longen afsterven.
Gebruik van een flutter tijdens de drainage
Na de nebulisatie om de fluimen minder taai te maken wordt de effectieve drainage gedaan met een flutter. Dit apparaat in de vorm van een pijp bevat een kogel en de uitgeademde lucht brengt deze in trilling, waardoor de luchtdoorgang afwisselend wordt onderbroken en opnieuw toegelaten. Door de hoek van het toestel te wijzigen kan men de trilfrekwentie variëren zodat die in resonantie komt met de eigen frekwentie van de longen. De trilling maakt de sekreten verder los en de positieve druk (veroorzaakt door de tegendruk van de kogel) zorgt voor een mechanische vorm van bronchodilatatie. Wauw! Wat doen wij geleerd vandaag.
Bodyplethysmograaf
Met een bodyplethysmograaf kan men een volledige analyse van de longfunktie uitvoeren. In vergelijking met een gewone spirometer dat luchtdebiet en relatieve longcapaciteiten kan meten is een bodybox ook in staat de restvolume te meten. Dit is het deel lucht dat altijd in de longen blijft (de restvolume kan stijgen omdat de patient aan emphyseem lijdt of omdat delen van de longen niet geventileerd worden). Deze meting is zeer belangrijk om de exacte toestand van de patient te meten. De bodybox moet luchtdicht afgesloten worden om deze metingen te kunnen uitvoeren.
In mijn tijd (ja, ik ben er weer) heb ik ook in zo'n bodybox gezeten. De toegepaste methode was toen de CP-methode (constant pressure), nu gebruikt men de nauwkeurigere CV-methode (constant volume). Als u echt aandringt wil ik u wel het verschil uitleggen!
Villa KOS
Deze foto als bewijs dat muco-patienten de volwassen leeftijd kunnen bereiken. Om hun privacy te garanderen wordt de villa KOS (vroeger woning van de hoofdgeneesheer) ingericht om onderdak te bieden aan volwassen patienten. De patienten kunnen hier een aantal maanden blijven om opnieuw op kracht te komen, bijvoorbeeld voor het ondergaan van een longtransplantatie. Uit de beelden op de site zie je dat Christiane Krauß echt begaan is met het lot van de patienten. Ze had zich evengoed kunnen beperken tot een bezoek aan de sportvelden en een halte kunnen houden in 't Wrak. Er bestaat trouwens een Christiane-Herzog stichting dat het lot van de mucopatienten probeert te verbeteren.
|
