Edwin Vandenberghe (II)

L'école flamande est située à l'extrème gauche du batiment principal. Cette partie du batiment a été construite après le batiment Solvay. A l'origine, il s'agissait d'une infirmerie (le pavillon médical ne fut construit que deux ans plus tard, en 1938, et était une institution séparée, l'institut Hélio-Marin).
Le batiment scolaire fut agrandi fin des années 1960 avec la construction des classes Franck Pourcel (un annexe à l'école existante).

Edwin Vandenberghe was leraar aardrijkskunde in het Zeelyceum. De lessen werden aan een kleine groep leerlingen gegeven. Het onderwijs was absoluut niet vergelijkbaar met wat je in een normale school meemaakte. De leraar zat op een bank tussen de leerlingen.

Het Zeelyceum werd in 1936 gebouwd. Oospronkelijk was het de infirmerie van het preventorium (enkel het hoofdgebouw bestond toen). Het medisch paviljoen werd pas in 1938 gebouwd en na de tweede wereldoorlog in gebruik genomen. Oorspronkelijk was het medisch paviljoen een aparte instelling; l'Institut Hélio-Marin.
Eind jaren '60 werd de school verder uitgebreid met de bouw van de Franck Pourcel-klassen

Je suis passé de l'enseignement francophone à l'enseignement néerlandophone pendant mon séjour au prévent, une fois qu'il était clair que je ne pouvais plus vivre à Bruxelles. Apràs le prévent, j'ai été à l'internat à Ostende.

Pour moi, le changement fut assez aisé, la plupart des professeurs parlant aussi bien le français que le néerlandais!

Hier zie je goed hoe de lessen gegeven werden: één gemeenschappelijke groep.
Wij hadden geen boekentassen (en dus geen lessen te leren!), ons schoolgerief werd in gekleurde houten bakken bewaard in de klas zelf. Boekentassen zijn zeer slecht voor de rug!
Wij hadden geen lessen te leren, en toch haalden wij hogere punten dan leerlingen van andere scholen (vergelijkende examens op het einde van het schoolcyclus).

Derde foto, links: Ronald Cornelis (wat had hij toen veel haar, als je vergelijkt met nu…, foto met opschrift "à la piste d'obstacles") gevolgd door Guy Degriek. De derde rechts (met z'n blauwe oog) is Kris Muylaert

Photo 4: la traditionelle photo de classe. A gauche avec ses claquettes, Eric Vanhelsuwe, le professeur de néerlandais.

De "traditionele" klasfoto (klasfoto's in m'n volgende school, dat waren pas "traditionele" klasfoto's, stijfjes op een bank gezeten, drie rijen met de leraar in kostuum). Links mijn leraar nederlands, Eric Vanhelsuwe. Vroeger zat ik in de franstalige klas en dit was m'n eerste jaar nederlands. Van hem heb ik nooit les gekregen hoewel hij mijn leraar was. Uit pure verveling heb ik dan maar een schoolboek uit de kast genomen en de oefeningen gedaan. Omdat hij de oefeningen ook niet verbeterde, ben ik dan maar gestopt. Er was een televisietoestel in de klas en we keken naar allerhande programma's. Na dertig minuten begon het beeld te rollen. Hij deelde zijn lokaal met dat van de leraar biologie (T. De Brandt, die nu conservator van het natuurreservaat De Kijkuit is), want ieder lokaal was oorspronkelijk een slaapzaal in de infirmerie, en dus veel te groot om als klaslokaal gebruikt te worden.

Mail van Louis-Philippe Arnhem ontvangen:
De eerste jongen bovenaan met zijn krollen (de grootste) is Marco Demeulemeester, dan Frank Maas, Edwin, Jean-Marie Vermeersch, dan naam vergeten. Een trapje eronder, juist onder Edwin : Louis-Philippe Arnhem, vergeten, vergeten en dan ene Bart denk ik. Dan daaronder Eric, schuin boven Eric heb je Kathleen Hamerlinck, dan eronder Francine Salens met de witte kousen, Yvonne Mac Donald met de rode kousen, Mieke Vanbever, de naam van de jongen in groene T-shirt ben ik ook vergeten. Helemaal rechts in blauwe T-shirt zit Patrick Lahoese.

Les locaux étaient à l'origine des dortoirs d'infirmerie et étaient bien trop grands pour donner des cours. Chaque local hébergait ainsi deux classes: néerlandais et biologie, géographie et histoire, physique et chimie. Cette photo a été prise dans la classe d'histoire, qu'on appelait à cette époque "maatschappelijke vorming". Remarquez le lavabo qui date du temps de l'infirmerie.

Foto 5: dit is de klas maatschappelijke vorming, en is eigenlijk een deel van het lokaal aardrijkskunde/geschiedenis.

A l'arrière plan de la photo, le batiment "hierdoenzeniks" (ici, ils ne foutent rien) qui était utilisé pour les cours d'art (théatre, peinture, dessin). Il a été laissé à l'abandon à la fin de 1970 et est maintenant démoli.
Quand il faisait beau, les cours étaient donnés sur la pelouse ou dans les dunes. Tous les professeurs ne donnaient pas cours dans les dunes, mais mon professeur de français de 6me primaire était avide de bronzage!

Op de achtergrond "hierdoenzeniks" dat voor kunstlessen gebruikt werd. Het gebouw werd minder en minder gebruikt en is nu met de grond gelijk gemaakt.
Bij mooi weer werd er in de duinen les gegeven. Niet alle leraren gaven les buiten hun klaslokaal.

Certaines années, tu recevais des vètements standardisés, d'autres années tu recevais un mélange de ce qui était disponible. Les vètements étaient fournis par le prévent, mais le budget n'était pas toujours suffisant pour garantir à chaque préventorien un habillement complet.
Chaque jour, tu recevais une pomme (à 10 heures) —regarde l'agrandissement de la photo et tu verras que certains n'ont pas encore terminé leur pomme— et un verre de limonade (après les cours).

Sommige jaren kreeg je een gestandardiseerd trainingspak, andere jaren moest je het stellen met restjes. De kleren werden door het preventorium bezorgd, maar het budget was krap en er was niet ieder jaar voldoende geld om nieuwe kleren te kopen.
Iedere dag kreeg je een appel om 10 uur —ga naar de uitvergroting van de foto en je zal merken dat nog niet iedereen zijn appel op heeft— en een glas limonade na de lessen.

De trainingspakken hadden als voordeel dat iedereen gelijk was, dat je rijke of arme ouders had.
Millet vestjes, hemden van Scapa Sport, broeken van Hilfiger en shirts van Dirk Bikkembergs zijn nu nog steeds uit den boze, gelukkig maar!

Les trainings standardisés avaient comme avantage que tout le monde était égal, que tu aies des parents riches ou pauvres. Pas de vestes Millet, de chemises de Scapa Sport, de pantalons Hilfiger ou de shirts de Dirk Bikkembergs, et cette tradition est encore d'application maintenant.

Et puis les bancs d'écoles où tu devais t'asseoir en tailleur ont fait la place à des bancs normaux. Il faut croire que ces bancs n'étaient pas si bon que ça pour le dos.

De schoolbanken waarachter je in kleermakerszit moest gaan zitten hebben plaats moeten ruimen voor gewonere tafels. Deze schoolbanken zouden dan toch niet zo gezond zijn...

Les enfants sont en bonne santé. Quand on les compare aux enfants de 2006, on remarque qu'ils ont une meilleure condition physique. Beaucoup de sport, de natation, de courses dans les dunes et une alimentation équilibré sont garant de leur santé. Malheureusement, l'asthme était encore une maladie mortelle dans certains cas, et de nombreux enfants sont maintenant décédés. Après leur séjour, ils devaient retourner dans leur famille et attrappaient de nouveau de l'asthme.

De kinderen waren in goede gezondheid; als je ze vergelijkt met de kinderen van 2006, dan merk je dat ze toen in betere fysieke toestand verkeerden. De reden is eenvoudig: veel sport, zwemmen en in de duinen lopen, en een evenwichtige voeding. Nochtans zijn er veel kinderen na hun verblijf gestorven. Na hun verblijf moesten ze terug in hun gezin en kregen ze opnieuw astma.

Vue sur le lycée marin. Si tu regardes bien, tu remarqueras que le batiment ressemble au pavillon médical, mais en plus petit (forme de U tourné vers le soleil). Même le type de briques utilisées était identique.

Het Zeelyceum op de achtergrond. Als je goed kijkt, dan kan je merken dat het Zeelyceum op een miniatuur-uitvoering van het medisch paviljoen lijkt (U-vorm naar de zon gericht). Zelfs de gebruikte bakstenen waren identiek.

Photographie prise devant le local de chimie et de physique. Ce local m'a toujours attiré avec ses cornues, ses appareils de mesures, ses flacons de réactifs, sa machine de Van Der Graaf et sa table des éléments. A cette époque, je voulais être chercheur!
Notez la manie des pieds peints sur le sol.

Foto voor het fysika- en scheikundelokaal. Ik was geboeid door de meettoestellen, de reageerbuisjes, de elektriseermachine van Van Der Graaf et zijn periodieke tabel der elementen. Toen wou ik onderzoeker worden!
Op de grond, de bekende voettekeningen.

L'enseignement était mixte, mais les garçons et les filles vivaient séparés: les garçons (nous étions Sioux, Copains et puis Beach Boys) dans le batiment principal, tandis que les filles (Nayades et Gypsies) vivaient dans le pavillon médical. Attention, la nomenclature de l'époque ne correspond pas à la nomenclature actuelle.

Het onderwijs was gemengd, maar de jongens en meisjes leefden gescheiden: de jongens in het hoofdgebouw (Sioux, Copains en Beach Boys) en de meisjes in het medisch paviljoen (Nayades en Gypsies). Opgelet, de oude benaming komt niet overeen met de huidige benaming.

Schoolreis naar de Beekse Bergen in Nederland. Op de boot op de westerschelde. Onze klas kon een schoolreis winnen als men voldoende snoepgoedverpakkingen kon verzamelen. Dit zou tegenwoordig totaal uit den boze zijn (zeker nu dat het preventorium zich heeft toegelegd op de behandeling van obesitas).

Je me souviendrai toujours des nacelles qui nous enmennaient faire le tour du parc. Il y avait aussi des animaux sauvages et beaucoup d'eau. Enormément de vertige.

De kabelbaan leidde ons rond het domein. Er waren wilde dieren en veel water. Ik had enorm veel hoogtevrees.

Frans Delanghe, professeur de français au Zeelyceum (ici à Walibi)

Frans Delanghe, leraar frans in het Zeelyceum, hier in Walibi.

Les premiers frissons de l'amour. Je me rapelle que je matais déjà certains Beach Boys au lieu des Nayades. Une des "maladies honteuses" de l'époque, heureusement que papa ne savait pas.

De eerste liefdes: de meisjes zaten in het medisch paviljoen en de jongens in de Solvay-gebouwen (dit geldt zowel voor de kinderen als voor de opvoeders), maar het onderwijs was gemengd.

Ik wens Edwin Vandenberghe te bedanken voor het ter beschikking stellen van zijn fotoarchief.
Hij heeft een boek uitgeveven over (o.a.) de verschillende preventoria in De Haan: het zeepreventorium, maar ook de Familia en de Gai Séjour aan de Vosseslag.

Je tiens à remercier Edwin Vandenberghe pour la mise à ma disposition de ses photos d'époque.
Il a aussi publié un livre contenant entre autre un chapitre consacré aux différents prévents: le préventorium marin, bien sur, mais aussi le Hôme Familia et le Gai Séjour.

Après mon séjour au prévent et ses classes de maximum 10 élèves, j'eus énormément de peine à m'habituer à l'enseignement dans une école normale. Je me présentai en milieu d'année scolaire à l'athénée d'Ostende sans cartable, étant habitué à tout recevoir du prévent, ceci à la grande hilarité des autres enfants. Pas de chance, j'étais en plus à l'internat, ce qui fait que j'ai du attendre une semaine pour pouvoir m'acheter les cahiers d'école.

Na mijn verblijf in het preventorium met zijn klassen van een tiental leerlingen had ik de grootste moeite om mij aan te passen aan het leven in een gewone school. Ik kwam mij aanmelden midden het schooljaar, zonder boekentas, omdat ik gewoon was alles te krijgen van het preventorium, dit tot groot jolijt van de andere leerlingen. Pech, ik zat ook nog op het internaat, zodat ik tot het weekend moest wachten om het nodige schoolgerief te kunnen kopen.