Niet ieder gen komt tot uitdrukking. Als één gen codeert voor blauwe ogen en de andere voor bruine ogen, dan zal je niet een blauwe en een bruine oog hebben, maar twee bruine. Het gen voor bruine ogen is sterker (dominant) dan het gen voor blauwe ogen (recessief). De externe kenmerken (het uiteindelijk fysisch resultaat van de genenmixtuur) heet fenotype. Overigens is de ogenkleur niet een perfekt voorbeeld, want er is meer dan één gen dat voor de kleur van de ogen codeert, en sommige genen (haarkleur) hebben ook invloed op de kleur van de ogen.
Er bestaan ook co-dominante genen, zoals deze die het bloedgroep bepaalt, en zo heb je bloedgroep A (genen AA of Ao aanwezig), AB (genen AB aanwezig), B (genen BB of Bo aanwezig) en O (genen oo aanwezig). Het gen o is recessief.

Deze erfelijke ziekte zou totaal van de aardbodem kunnen verdwijnen als men aan screening van de ouders zou doen. Men heeft het muco-gen gelocaliseerd en men kent zijn werking (helaas zijn de pogingen om het gen te herstellen tot nu toen niet gelukt). Mucoviscidose wordt veroorzaakt door een recessief gen (een gen dat pas aktief wordt als beide chromosomen het gen bevatten). Je kan het gen hebben en gezond zijn, zoals volgende tabel aantoont:

Hoe krijgt men nou deze ziekte? Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat mucoviscidose een seksueel overdraagbare aandoening (SOA) is. Onze voorouders hadden het niet volledig mis als zij spraken over "de kinderen van de zoute kus". Maar muco is niet vergelijkbaar met aids of een andere besmettelijke ziekte.
Je krijgt 50% van je erfelijk materiaal van je moeder en 50% van je erfelijk materiaal van je vader. Kijk naar volgende tabel:

Hoe groot is het risico als beide ouders dragers zijn? Ieder ouder geeft één chromosoom over aan het kind: ofwel de "gezonde", ofwel de "zieke". Door gezonde voeding, neige kama sutra standjes en veel sport kan je NIET het resultaat bepalen. Overigens is het ook niet te zien aan een persoon of ie drager is van de ziekte.
Papa heeft de genen N m en mama ook. Bij de bevruchting heb je de volgende combinatiemogelijkheden: N N (homozygoot gezond) N m (gezonde drager) m N (gezonde drager) m m (ziek), dus 25%.

Nu komt er een hypothetische vraag: wat als twee mucopatienten kinderen krijgen? Zo hypothetisch is deze vraag niet meer, omdat mucopatienten tegenwoordig volwassen kunnen worden. Omdat ze homozygoot zijn (m m), kunnen de kinderen ook enkel homozygoot zijn: zij zijn dus ook ziek.

Wat als een mucopatient met een gezond iemand seks heeft (heteroseksueel, wel te verstaan)? Als de gezonde persoon geen drager is (homozygoot, wat in 96% van de gevallen waar is), dan is het resultaat altijd m N (een gezonde drager dus). Als de partner heterozygoot is, dan heb je in 50% van de gevallen een mucopatient als kind.

Als voetnoot dien ik ook nog te vermelden dan er kleine verschillen bestaan in de ziekte (naargelang het preciese gendefekt), maar dit zou ons echt te ver leiden.

Naar aanleiding van de 5de nationale mucodag (2004) werden in verschillende steden kunstwerken geplaatst die de zon en de planeten voorstellen en een aspekt van de strijd tegen de ziekte symboliseren.

In Oostende is het natuurlijk Neptunus met de (zoute) zee. De zee symboliseert het probleem van mucopatienten: het falend zouttransport op cellulair niveau (de zogenaamde zoutpoort), oorzaak van de taaie slijmen.

Dit kunstwerk is niet meer aanwezig op de Zeedijk (na de verbouwingswerken van 2011).