Begin 1960

Galerie hoofdgebouw De beide galerijen werden pas in de jaren 60 overdekt. De Triton-zaal en de bar achter de westerse galerij werden pas in 1965 gebouwd. Het plein voor het hoofdgebouw, met rechts Kantekraai Afstand-fix voor de kinderen

Une des premières bienfaitrices fut Annie Cordy, qui fut même la marraine de Luc Bernier, un enfant délaissé par ses parents.

Wegens het ontbreken van geldmiddelen werd het hoofdgebouw pas hersteld en opnieuw in gebruik genomen halverwege de jaren '50. De galerijen worden halverwege de jaren '60 overdekt, zodat er bijkomende speelruimtes ontstaan bij slecht weer.

Er werden regelmatig concerten georganiseerd voor de kinderen. De foto hieronder is genomen tijdens een concert van de kapel van de Zeemacht olv. ? (Commodore Georges Timmermans, dat de concerten tot in 1955 leidde was toen op pensioen).

Op de foto hieronder merk je achtereenvolgens Albert Savary (verpleger), Gilberte Moreau (hoofdverpleegster), Devynck (verpleegster, zal later ook in het HISS werken), Dokter Spirig (in militaire tenue —zowel dokter Spirig als dokter Flahaut waren militair), Dokter Alexander en Paul 't Felt, de beheerder. Dit is wel een zeer opmerkelijke foto, want het is de enige verschijning op klaarlichte dag van Poetsie de nachtwaker (met zijn dikke brilleglazen), Willy van Onselen AKA "Poetsie Cacao-o-o!". In de verte, zittend, zie je opnieuw Luc Bernier, een zwaar zieke jongen dat door zijn ouders achtergelaten werd.

Des concerts furent donnés chaque année devant le batiment principal, et ceci dès sa réouverture. Sur la photo ci-dessus, tu vois Albert Savary (un infirmier), Gilberte Moreau (infirmière principale), Devynck (infirmière qui travaillera plus tard également au HISS), le docteur Spirig en tenue militaire (Spirig et Flahaut étaient tous deux militaires), le docteur Alexander et Paul 't felt, le gestionnaire. Tout au bout de l'image, tu vois même Poetsie le veilleur de nuit (avec ses verres épais), Willy van Onselen mieux connu sous le nom de "Poetsie Cacao-o-o!".

Op het plein voor het hoofdgebouw: de kinderen moesten rechtstaan en hadden zondagskleren aan.
Er waren nog geen sportvelden aangelegd en zelfs auto's moesten op het gras rijden.
Rechts in beeld zie je Villa Kantekraai.

Sur la place devant le batiment principal (il n'y avait pas encore de terrains de sport): les enfants doivent rester debout et avaient leurs habits du dimanche.
A droite de l'image, la Villa Kantekraai.

Pendant que les militaires marchent, les enfants font des "AFSTAND-FIX" de sinistre mémoire, et encore toujours d'application dans les années 70.

Terwijl de militairen rondmarcheren moeten de kinderen "AFSTAND-FIX" doen, in plaats van naar de muziek te mogen luisteren.

Foto vòòr de kamers van de beach boys: je ziet heel goed hoe de situatie was: een aarden weg verbond het hoofdgebouw met het medisch paviljoen.

Photo prise devant les chambres des beach boys: la route menant du batiment central vers le pavillon médical était une simple route en terre battue.

Le trait de génie de Fernand Alexander fut la création d'une école supérieure d'assistant sociaux (d'"accidents sociaux" comme nous les appellions): ces moniteurs suivaient des cours pendant la journée tout comme nous, et puis devaient en plus s'occuper de nous quand l'école était finie, les pôvres. Tous les textes relatifs au HISS ont été déplacés vers cette page.

Het zeepreventorium kreeg wereldbekendheid eind van de jaren '60 door de realisatie van een film over de instelling: astma en andere chronische ziektes werden op een volledig nieuwe manier aangepakt: de globale behandeling met groepsaktiviteiten, sport en aangepast onderwijs.

Le préventorium marin est connu du monde entier grace à un film qui montre la manière révolutionaire utilisée pour le traitement de l'asthme: une approche globale avec une vie en groupe, beaucoup de sport et un enseignement adapté.