Gastenboekbijdragen
Contributions au livre d'or
Zeepreventorium
| | |
|---|---|
|
| |
| | |
november 2006
| 01.11.2006 - 21:56:19 | Alann De Vuyst | Ik heb een zoon die ook astma heeft en we hebben vaak afgewogen wat eerst komt, het psychishe welzijn of het fysieke. Ik ben van mening dat astma patienten vaak heel erg gevoelige kinderen zijn en een poster om je meer thuis te voelen in je 'eigen kamer' terwijl je al zo ver van huis was en ik geen bezoek kregg, is zo belangrijk als het weren van stof achter de poster. Net zoals eigen kleren mogen dragen, daarin kan je je eigen personaliteit weergeven, Ik voelde me vaak totaal ontkend als persoon.| 03.11.2006 - 18:15:57
| patrick Louncke | BESTE | HET IS EEN PLEZIER OM AL DIE FOTO S TE ZIEN IK BEN DAAR IN HET JAAR 1959 GEWEEST MET BROERS EN ZUSTERS MET ZIJN VIJFEN IK GLOOF EEN JAAR EN HALF JA ZOLANG DAT IK DAAR FRANS HEB LEEREN SPREKEN EN BEN DAAR NOG GEWEEST IN JAAR 1960 WIE DAT NOG ZOU WETEN LAAT HET MIJ EENS WETEN IK WAS DOEN 3 JAAR OUD MIJN NAAM PATRICK Louncke 04.11.2006 - 20:19:33
| van helden marie-paule | bonjour marc,je voudrais vous demander si vous n'avez pas plus de photos du home famila 55 drijftweg à de haan. | la sae de cinema,les dortoirs de filles et garcons ,la cantine ,les classes dans les pavillon ,de la chapelle ,les tribunes ou locales juste à cotés du terrain de foot ect.. moi j'y ai ete entre 1971 et 1972 ,je n'etais pas dans le préventorium ,mais dans l'autre aile ,c'etait des soeurs qui s'occupaient de nous.le dimanche nous avions droits à des bonbons et nous regardions legrand filme dans la salle du cinema. dans la chapelle, j'y ai fait ma petite communion ,c'est ma prof de classe madame croes qui m'avais pretee la robe de communion de sa fille peut-etre pourrait tu la retrouver !je voudrais la remerciee car grace à elle j'ai pu etre jolie ce jour là. elle ou sa fille on peut-etre garder des photos de cette epoque!!!!! dans la cour de recreation notre jeu favori etait les osselets,d'autres jeux bien sur mais surtout celui là ,il etait a la mode on les recevais du home on y tenaient comme a la prunelle de nos yeux. et puis nos monitrices etaient tres sympas meme le soir quand on fesaient des betises alors que nous devions dormirs elles nous punissaient à genoux devant le lit puis 10 minutes apres nous pouvions allez dans leurs chambrettes, faires du maquillages entre autres. pour ne pas faire la sieste de l'apres midi nous nous battions pour laver les chaussettes. il ya tellement de choses à raconter ce sont des moment innoubliables surement les meilleurs de notre enfances à ma soeur et moi car souvent dans les reunions de familles nous evoquons cette periode de notre vie. mon frere paul van helden nous à quitter l'annee derniere le jour de son anniversaire il à beaucoup souffert il avait un ami il s'appelle daniel de foy il à ete pres de lui jusqu'au bout ,lui aussi etait au home à cette epoque mais comme mon frere du cote du preventorium je sais que le home à ete rase ,mais j'ai des souvenirs pleins la tete mais je voudrais tellement en avoirs mes en vraiset le seuls moyens ce sont les photos ,alors je t'en remercie vraiment beaucoup à l'avance et si d'autres peuvent m'en donner et bien vous ferez de moi une femme encore plus heureuse que je ne le suis !!!!n'oubliez pas 1971 et 1972 j'avais entre 8 et 9 ans mon frere avait 10ans bisous à tous , MARIE-PAULE 05.11.2006 - 09:04:56
| Marc Doigny | Bonjour Marie-Paule, | J'ai été au Familia en 1967-1968; j'étais en seconde primaire. Il n'xiste probablement plus beaucoup de documents d'époque, le Home a été vendu à un syndicat wallon en 1978 qui n'a plus utilisé le batiment. Le home est resté à l'abandon et a du être démoli. Je me rapelle surtout les dortoirs immenses et les classes où plusieurs années étaient groupées ensemble. Lers boys scouts catholiques venaient en colonie de vacances, à ce moment on me mettait à l'infirmerie car j'étais trop chétif pour faire les jeux. J'étais probablement trop petit pour pouvoir aller au cinéma, peut-être qu'il n'y avait pas encore de salle de cinéma à cette époque. Mes parents ne pouvaient me visiter qu'une fois tous les trois mois! 06.11.2006 - 00:37:44
| Jean-Pierre Dubois - deze over PMS | Ik ken die opmerkelijke beoordelingen en adviezen van de vroegere PMS-centra. | Het PMS-centrum dat in de jaren zeventig voor het Zeepreventorium werkte, was gevestigd in een villa in de Normandiëlaan van De Haan. Iedereen die in het Zeepreventorium verbleef, belandde vroeg of laat bij die witte jassen. Op het eerste gezicht leek alles onschuldig en zelfs boeiend. Wie herinnert zich niet dat hij of zij wat oefeningetjes mocht doen? Lettertjes oplezen van een muuraffiche? Een blad met inktvlekken bestuderen en er een olifant op een boerenkar in Westende in ontdekken of een yscoman in de zoo? Je lacht? Maar die psychologen kon je in feite alles wijs maken, en zij deden dat blijkbaar ook met hun opdrachtgevers en de ouders van de onderzochte jongens en meisjes. Dat spel met die houten blokjes of die gesprekjes met de psychologe, waren eigenlijk minder onschuldig dan ze leken. Als wetenschapsjournalist besefte ik al lang dat hun summier rapport over mij niet juist kon zijn. Zeg nu zelf: het studieadvies besloeg vijftien zinnetjes op één A4-blaadje en ik mocht volgens de auteur vooral niet kiezen voor een opleiding in de metaalsector maar moest opteren voor houtbewerking. En ja, etalagist worden was ook niet zo mis, omdat ik goed kon tekenen en oog had voor details. Ik werd - dat kan ik nu nog altijd letterlijk citeren - omschreven als een 'niet zo bijster verstandige, zwakbegaafde jongen zonder creativiteit of ideeën, die een meeloper was en geen eigen initiatief zou nemen'... Als je dat later - omdat ik dat voor mijn legerdienst ter inzage kreeg toegestuurd - leest, dan ben je zeker verrast, en zelfs verbijsterd. "Hoe is het mogelijk dat ze zoiets grofs zelfs maar dierven te schrijven?" denk je dan. En je tobt over hoe het mogelijk was dat deze psychologe(n) zo weinig in jou als tiener konden zien, terwijl al je leerkrachten en zelfs de studenten/opvoeders uit dezelfde tijd zo vol vertrouwen waren over jou en goed beseften dat die interesses voor actualiteit, voor tekenen, voor kranten, voor films maken en fotograferen... zo bezield en zelfs bezielend waren? Terwijl de gehaaste PMS-lui zo een onzin uit hun schrijfmachine rafffelden in de veronderstelling dat zij dat met al hun studies, kennis en wijsheid... wel goed wisten te formuleren. Feit is dat deze PMS-verslagen bijna altijd zo waardeloos waren, zo onbeschaamd aanmatigend. In tegenstelling met de dokters, de paramedici en de begeleidende leerkrachten en opvoeders die jou als leerling en patiënt kenden en met harde feiten werkten, waren er die PMS-lui die op hun gemak een vernietigend 'oordeel' uit de mouw van hun witte jas schudden. Tot op heden zou ik deze PMS-lui wat graag confronteren met de schamelheid van hun beweringen, die louter steunden op hun titels en geloofwaardig waren door het collectieve geloof in hun onzin. Zij wisten zeker wat zij deden. Er bestaat zelfs geen enkel excuus voor. Het was bedrog en makkelijk geldgewin. De onzin die PMS-psychologen en hun academisch geschoolde broeders en zusters in crime produceerden, was doelbewust gewauwel en bladvulling. Waarom deden zij dat? Simpel: voor het makkelijke geldgewin, en omdat zij maar al te goed wisten dat niemand hen destijds met feiten en tegenmaatregelen (zoals andere en betere testen en beoordelingen) kon tegenspreken. Kortom, dat geneuzel van die PMS-centra, ook dat in De Haan, was in twee woorden: "doelbewust machtsmisbruik". Deze psychologen en andere 'deskundigen' waren verstandig genoeg om de beperktheid van hun testenapparaat te kennen, maar zij verwaarloosden elke communicatie en gaven doelbewust geen enkele uitleg over die beperkte betekenis van testuitslagen en de prietpraat waarmee ze hun A4-blaadjes vulden. Als vijftienjarige en later - net voor mijn legerdienst - als twintigjarige besefte ik al drommels goed dat ik iemand was met meer capaciteiten dan die psychologen hadden 'ontdekt'. Mag het hier een ode zijn aan de dokters, paramedici, leerkrachten en beleiders van destijds, dat zij mij dan toch beter leerden kennen en waarderen dan deze hooggeleerde dames en heren van het 'Psycho-Labo'? Laat het gerust een ode zijn op deze plek, maar door mijn bijna jaarlijkse bezoeken, gesprekken en (wederzijdse) ervaringen in die 32 jaar sinds 1974, weten zij dat al lang en hoeft dat hier geen betoog. Spreekt er woede uit deze reactie? Zeker, enigzins, want ik blijf het van een absolute schaamteloosheid vinden wat die PMS-lui in hun zelfbekrachtigde waanwijsheid dierven te schrijven en te beweren over mij, en over die grote stroom jongens en meisjes die hun slachtoffers werden. Ik ontsprong de dans. Ik luisterde toen naar geen enkel oordeel of PMS-advies. Ik wist beter. Ik effende mijn eigen weg. Al jong belandde ik in de pers en werd ik de journalist die ik ben... Maar wat met ouders en kinderen die wel belang hechtten aan die vroegere PMS-adviezen? Wat met de mensen die nu nog soms gebukt gaan onder die verpletterende woorden op een schijnbaar onschuldig A4-tje? Wat met mensen die deze studieadviezen opvolgden? Laten we hopen dat zij vooralsnog toch minder en minder gebukt gaan onder die toch wel bittere woorden en al te lichtzinnige beoordelingen. Laten we hopen dat de tijd heelt en dat die verwijten minder door hun hoofd spoken dan vroeger. Feiten zijn feiten. Ik schreef dit hier niet met tendentieuze bedoelingen. Maar het advies dat het PMS destijds in 1973 - '74 over mij schreef, was zo belachelijk en is zozeer achterhaald en door mijn levensloop gecontesteerd, dat ik wel zeer goed geplaatst ben om hier te beklemtonen dat het PMS in De Haan destijds even onzorgvuldig én onbezonnen was als de meeste PMS-centra in die tijd. Uiteraard heelt dat niet alle wonden; zeker niet bij mensen die gebukt gingen onder de soms wel erg negatieve rapporten. Het is een schrale troost dat deze beoordelingen zo slecht waren omdat het academisch geschoold personeel van een PMS-centrum als dat in De Haan destijds zo onethisch was en met een bijna misdadig misprijzen tewerk ging. Beroepshalve maakte ik vaak al gebruik van contacten met deskundigen en ingewijden om aan de weet te komen of die PMS-centra nu echt zo slecht waren. En zij bevestigden wat ik door die totaal foute beoordelingen al wist: inderdaad, die PMS-centra en zeker ook dat in De Haan... waren door- en doorslecht. Mijn indruk is dat die PMS-verslagen wellicht zelden een grote invloed hadden en niet altijd van doorslaggevend belang waren bij de verdere studie-, school- of beroepskeuzes. Maar... blijkbaar is er nog niet veel verbeterd, ook al is de psychologie in deze tijd minder aanmatigend dan destijds. Naar het schijnt hebben ouders helemaal geen vertrouwen in de huidige CLB's, en rekenen zij niet op betrouwbare adviezen en begeleiding voor de studie- en beroepskeuzes van hun kind(eren). En is juist dat niet erg ontluisterend? 07.11.2006 - 23:08:42
| adllal mohamed |
|  salut les amis,j'ai fait partie de l'équipe en 1991 et suis resté pendant 4 ans.Jai de bons souvenirs avec ts les potes david orni thierry deckeuken laila x samir sofiani et plein d'autre dont j'ai oublié les noms. Voila si qqn se reconait il peut prendre contact avec moi sur (adllal.mohamed@yahoo.fr). PS:je n'oublie pas les mami et papi ainsi que mes professeurs sans exeptions. A plus. 15.11.2006 - 11:35:43
| J.P. Dubois | Dinsdag 14 november 2006 zag ik de welig begroeiende duinruggen in het natuurreservaat naast het terrein met het Zeepreventorium én ik begreep dat de naam 'De Kijkuit' echt wel goed gekozen was. Wat een heerlijk uitzicht op de hele omgeving met de lagere duinen, het droge en natte strand en de grijze Noordzee met een hemel zoals je hem alleen kent van de tijd dat de zonsondergangen en najaarswolken nooit zo mooi meer waren: de jaren zeventig met het boyscoutleven (dixit de ondeugende maar heel deugdelijke websteksamensteller) in het ZPM. | De inspanningen van Francis Asaert, de Gentse professor Van Miegroet (Rijksuniversiteit Gent - Bosbouwkunde) en de vele leerlingen/patiënten en leraars waren ook heel doeltreffend: de duinen van 'De Kijkuit' zijn van de rijkste aan onze kust. Alleen jammer dat ze in het ZPM geen jongelui meer optrommelen om onder de leiding van Francis Asaert de achtergelaten etensresten en blikjes te gaan opruimen. Met wat we gisteren zagen rondslingeren is nog eens duidelijk dat (sommige) mensen beter buiten dit natuurgebied blijven. De conservator weet daar allicht over mee te praten. Jammer dat de voorste bunker niet wordt gebruikt als een uitkijkplatform met een bordje uitleg over de waardvolle fauna en flora op het terrein. Maar wat niet is kan nog komen en misschien kan de huidige conservator inspiratie opdoen als hij deze webstek met de takkenbosaanplantingen bezoekt. De geschiedenis van het Zeepreventorium is verbonden met het voortbestaan van het duinreservaat naast de instelling. Dat de obesitas-kinderen opgetrommeld worden om de rommel op te ruimen lijkt mij een goed idee. In de jaren '70 liepen we regelmatig het gebouw rond, iedere groep met een vuilniszak en moesten we alle papiertjes en andere rommel op het terrein opruimen. Ideale oefening voor obesitas-kinderen: dan zullen zij ook PET-flessen, blikjes en verpakkingen van chips op een andere manier bekijken. Of zou dat te confronterend zijn? 20.11.2006 - 14:26:36
| iranka | hey waar zijn de gastenboek teksten van de afgelopen maanden naartoe? | ik ben enkele weken niet op de site geweest en wou mijn schade in halen maar ik vind ze niet terug. help!!! Ik ben nog niet helemaal nuchter van het weekend misschien heb ik niet goed gekeken dat kan ook natuurlijk. ik ga nog wat verder zoeken. misschien vind ik ze toch nog terug. groetjes allemaal pps: voor het geval ik ze niet vind weet iemand waar ze staan? 20.11.2006 - 14:31:02
| iranka | Uhm, sorry niet goed gekeken dus. | Ik heb ze gevonden. {bloost}So Never mind. 23.11.2006 - 12:52:19
| Deckers Franky | Aan Guy Noldus; | Wil je mijn reaktie, onder de naam van Ronald even bekijken? groetjes. 26.11.2006 - 17:53:21
| guilbert laurent | j'y suis allé début des années 80. une seule photo de moi est le seul souvenir qu'il me reste car dans ma mémoire cette période c'est effacée. | je cherche des photos pouvant me rafraichir cette partie de ma vie. je pense me souvenir d'un papy qui avait des problèmes à un genou (de l'eau dans le genou, qque chose dans le genre) mon email : leszinzins2002@hotmail.com merci pour ce site. Laurent 27.11.2006 - 01:11:26
| iranka | bedankt Marc, | ;-} 27.11.2006 - 18:36:14
| Geert Neus | Zijn er hier mensen die in 75 -76 in het zeepreventorium waren, ik zelf was in het begin bij de sioux en daarna naar de copains.. Zijn er nog foto's van die tijd?? | beste groeten 27.11.2006 - 19:05:00
| Neus Geert | Bij mij komt ook alles terug wat boven van diene tijd.. Zo weet ik ook nog dat er toens een opname gefilmd is door de vroegere BRT en dat diende voor schooluitzendingen. Opnames waar ik zelf bij was en P. Carteuse ... Namen die ik mij nog herinner zijn Marco Demeulemeester (nen hele grote).. Frank Maes (van oostende) en ne jongen die zijn vader voorzitter toen was bij de belgische bescherming van vogels. | groetjes 29.11.2006 - 20:56:46
| Joost Dierick | Aan Geert Neus: gedurende '75 - '76 zat ik ook bij de Sioux/Copains. Een foto van mijn slaapzaal staat elders op de website in de rubriek 'verschillende teksten en foto's'. Die zoon van de voorzitter van de Belgische vereniging van Volgelbeschermers moet Philippe Arnhem zijn geweest. | | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Marco Demeulemeester kan ik me ook nog goed herinneren. Die Sm...lap ;-))) heeft ooit eens een hoop fluimen in mijn eten gedraaid terwijl ik van mijn ouders telefoon kreeg. Toen alles op was, hebben ze het mij gezegd. Goed gelachen (enfin ik wat minder...). Misschien haal ik mijn genezing van daar ;-))) Ook Frank Maes kan ik me goed herinneren. Joost was ook op de Kinderboerderij (met Theo De Brandt en Rika Cossey) ... Er moeten massa's foto's bestaan hebben, want er is eens nen Ollander foto's van ZPM komen maken. Ik heb ook in de film mee mogen (of moeten ik weet het niet meer) doen. God, al die namen en herinneringen komen plots boven. Lowie. louis.philippe.arnhem AT chello.be |
|
It was different world out there, een bubbel...and lots of things behind closed doors... het Zpm, geen plaats om je geborgen te voelen toen en wetende dat asthmatische kinderen sowieso overgevoelig waren en dat asthma grotendeels een psychische oorzaak heeft. De chakras van emoties afgesloten, vandaar geen goede ademhaling. Tja, wie zou dat toen geloofd hebben, laat staan vandaag? |
De 3 jaar bij de Sioux waren voor mij prachtige jaren. Als jonge snaak van 19 jaar de verantwoordelijkheid krijgen om een groep van rond de 20 Sioux iets bij te brengen was niet alleen een grote uitdaging maar vroeg ook heel wat inzet, tijd en creativiteit. Veel namen herinner ik mij niet meer maar de gezichtjes en de vele activiteiten die we samen deden des te beter. Het bouwen van het Sioux kamp in de duinen, de constructie de Banzaaï I, II en III op het strand , de muurschilderingen in de bricolage, de toneeltjes (zoals het spelen van Jungle Boek), de grote spelen en lange wandelingen, het samen eten, de carnavalfeesten, ... Ik bezorgde ooit, een 20-tal jaar geleden mijn volledige fotoalbum aan het ZPM voor een of andere tentoonstelling. Spijtig genoeg heb ik die nooit meer teruggezien... Wel heb ik nog altijd een briefje dat ik kreeg van de moeder van een van de jongens, Rik van Mulder met de tekst: 'DURF het leven heerlijk dromen, de werkelijkheid is nog mooier. Met veel liefs'. En dat is een waarheid als een koe! |
|
| | |
|---|---|
Code à introduire In te geven kode |
|---|