Gastenboekbijdragen
Contributions au livre d'or
Zeepreventorium
| | |
|---|---|
|
| |
| | |
mei - 15 juni 2006
| 14.05.2006 - 15:19:35 | Van Calster Linda | Hoi, ik ben Linda En ik verbleef in het Zeepreventorium van 1975 tot 1978 En het was een van de leukste perioden van mijn leven. Ik bezit ook nog foto's van die tijd. Ik was toen teenager. Ik heb hele leuke en mooie herinneringen aan die tijd. Die zal ik nooit vergeten. IK denk er nog dagelijks aan, en droom er nog van ook. En iedereen die daar toen was komen ook steeds weer in mijn dromen voor. Heerlijk is dat. Kon ik die 3 toffe jaren nog maar is beleven. Maar eigenlijk ben ik op zoek naar iemand die daar toen ook was. En die iemand is Bart Sels. Met die jongen had ik een erg goeie band. Maar toen ik in 1978 voorgoed naar huis ging, is hij er nog gebleven en door omstandigheden ben ik toen zijn adres verloren. En al jaren wil ik hem al terug opsporen, maar weet ni waar te beginnen.
Vandaar ook deze oproep. Kunnen jullie mij helpen. |
|---|---|---|
| 20.05.2006 - 02:02:21 | Jorre Volcke | Bijdragen verwijderd op vraag van de auteur |
| 05.06.2006 - 18:46:46 | Ronald Cornelis |
Hoi beste vrienden, Anno 1978 heb ik na een verblijf van 8 jaar het prevent verlaten. Ik kan je garanderen dat dit met vele tranen gepaard ging. Ik heb er harde, maar ook vele goede jaren gehad. van snoopy tot Lost & fonder. (dat zal wel "Lost & Found" zijn, red.) Vele beroemde mensen heb ik er ontmoet, van Prof Alex tot Pappie Takkebos, zelfs adamo en nog vele andere. p.s. ik denk dat ik een persoonlijk recht heb op de naam Takkebos. Ik heb deze brave pappie tot bijna bloedens toe uigescholden voor takkebos omdat ik niet zo'n braaf ventje was, en die minderbrave mochten ter compensatie dan wat takkebossen planten. Ere wie ere toekomt. Groetjes Ronald 
Hoi beste Linda,
Op de foto, boven, van links naar rechts: Ronald Cornelis, (mezelf dus), ene Marina, een onbekende, Isabelle Gids, en een lieve Linda van Calster.
Onder: Bart Sels, Patrick Piepers een zekere Hilde, Yves Boschloos, Iemand die ik niet meer ken, en nog een zeker Bartje. |
| 05.06.2006 - 18:57:17 | Ronald | |
| 06.06.2006 - 19:27:57 | Ronald Cornelis | Hoi linda, Ik heb nog een foto van Bart Sels gevonden, is wel een hele oude, maar ik, en zelfs jij zal hem daar mischien nog op herkennen. Groetjes |
| 07.06.2006 - 07:30:57 | pappie willy | Dag linda, Op de website van Marc Doigny, reacties op de site onderaan, staat Bart Sels op de laatste foto van de pagina, links achteraan, ten tijde van de sioux anno 1973 |
| 07.06.2006 - 16:15:01 | linda | hallo pappie willy bedankt voor je reactie op mijn mailtje. ik zou bart niet herkent hebben op die foto. ik heb onder tussen wel al gechat met ronald cornelis, die ik ook ken van in mijn periode in het zeepreventorium. en dat na 28 jaar. geweldig is dat. we gaan de draad zeker weer opnemen en misschien vinden we bart ook nog. en wie weet wie er nog allemaal te voorschijn komt. dat zou pas leuk worden. lieve groetjes linda |
| 07.06.2006 - 17:46:39 | Ronald Cornelis | Ik herriner me de 1° dag in het ZPM (anno '66 '67) het is iets wat me nooit heeft losgelaten. In de refters waar de kelners leeftijdsgenoten waren, moesten we voor iets extra bepaalde vingers opsteken. 1* was een extra portie patap 2* " " " " saus 3* " " " " groente... enzoverder Toen ik als leek en zonder de nodige info mijn vinger opstak ps niet m'n middelvinger natuurlijk, kreeg ik prompt een serieze schep pataten op mijn bord GEKWAKT. Toen ik hem vertelde dat ik nog wat groenten wou, werd ik promp van tafel geroepen en streng gestraft. Ik wist pas 4 dagen later hoeveel vingers ik moest opsteken om te krijgen wat ik wou. Andere trauma's zijn de dagdagelijkse stortbaden die als het de pappie'e paste zeer lang konden duren met heel pikante groene parasieten schampo op je hoofd. Ik weet heel zeker dat er daar bijwaren die geilden op ons. |
| 07.06.2006 - 19:24:17 | Marc Doigny | Ik loop al een tijdje met het gedachte een samenkomst van alle anciens te organiseren (in het prevent, natuurlijk). Als je nog een laatste keer het medisch paviljoen wilt zien, dan moet het deze zomer gebeuren, want in het najaar wordt die met de grond gelijk gemaakt. |
| 08.06.2006 - 20:29:17 | deckers franky | beste anciens van de jaren '70, ik was in het prevent vanaf '71 tot '75. inderdaad je kan het met niks vergelijken de eerste maanden, jaren, verlang je naar huis tot je tot het besef komt dat dit je echte thuis is ik zou het wel tof vinden mocht er een reunie zijn en nog eens terug te gaan naar mijn roots... |
| 09.06.2006 - 10:09:00 | Danny Caes | Een vraag voor Ronald Cornelis. Ronald, U schrijft daar in uw recentste bijdrage: "Ik weet heel zeker dat er daar bijwaren die geilden op ons". Nu, ik heb daar een soort gerelateerde herinnering aan overgehouden, maar ik weet niet zeker of hetgeen ik toen ondervond als een glashelder feit kan aanzien worden. In ieder geval vond ik het destijds nogal vreemd dat er gedurende de late avond-uren (als we in de slaapzaal op onze alvamas lagen) soms eens een Suske (of Jerommeke) mee met één of andere pappie naar zijn "headquarters" moest (of mocht?), om na enige tijd terug te keren met een zak vol snoepgoed. Het kan zijn dat ik dat, baserend op de huidige omstandigheden in onze getormenteerde samenleving, nu totaal verkeerdelijk interpreteer, maar ik heb dus altijd mijn bedenkingen gehad bij die rare "snoepgoed-toestanden" daar in die slaapzaal. Ik hoop natuurlijk dat er niks van aan was. De onschuld zelve (?). Wie heeft er ook zulke toestanden gezien? Wat was daar eigenlijk aan de hand? |
| 10.06.2006 - 12:25:36 | Danny Caes | Ronald, dank U voor de bevestiging van mijn vermoeden. Ik denk dat velen van ons zich destijds diep in ons binnenste echt genoodzaakt voelden om onze mond wijd en luidkeels open te doen. Maar spijtig genoeg moesten we tegen onze ouders, familie, en huisdokter steeds braafjes verkondigen "dat we het goed stelden" en dat we "flink aan sport en spel meededen" en "veel in de zon zaten en in het zeewater". Maar ze zouden, denk ik, stijl achterover gevallen zijn moesten we hun de ragscherpe werkelijkheid hebben verteld. In MIJN geval zou dat waarschijnlijk het volgende verdict hebben veroorzaakt: "Psychisch onstabiel" (want wie gelooft er een 9-jarige?!?!). DUS: voor mij zou dat niets anders met zich meegebracht hebben dan: "weer van voor af aan beginnen"; dus wéér met zo'n tragikomisch onderzoek in het P.M.S., zoals mij in dat dolle jaar 1973 was overkomen (dat rare gedoe met die schoonmaakster die mij op een ochtend meenam op de tram, recht naar het P.M.S.). 't leek net op zo'n absurde Italiaanse film met Roberto Benigni! Stel je voor: ik als 9-jarige met een schoonmaakster van een jaar of 50 op de tram, doorheen het regenachtige centrum van Gent. Dat mens zag er dus echt uit als zo'n soort oud-tante in een grijze regenjas met bijbehorende paraplu. Tja, dat moet je eens aan een serieus individu trachten te vertellen. Die denkt terstond dat je iets geslikt hebt! Maar het was dus de WERKELIJKHEID! Hoe absurd het ook lijkt. |
| 10.06.2006 - 12:57:30 | Danny Caes | Ronald, oooooops!!! "Stijl achterover vallen" moet dus zijn: "STEIL achterover vallen". Sorry, ik was veel te gespannen en veel te gedreven mijn tekst aan het opstellen. In ieder geval ben ik dit ei, na pakweg 30 jaar, nu ook kwijt. |
| 11.06.2006 - 15:14:45 | linda | hallo Zo te horen ging het bij de jongens er heel anders aan toe dan bij de meisjes.Ik kan mij alleen goeie en leuke dingen herinneren.Dus zo slecht zal het er voor ons ni geweest zijn. Wij hadden dan ook heel leuke mammie's.Ale wij mochten onze mammie's dan ook bij hun naam noemen. Alleen Marie-Roos die aan het hoofd stond van de de mammie's dat was een rare en die kon soms raar uit de hoek komen. Daar had ik wel een beetje schrik van.Wij waren dan ook een beetje vrijer dan de andere groepen.IK mocht om de 14 dagen naar huis gaan maar bleef soms 6 weken aan een stuk daar(zpm).Ik was liever daar dan thuis.En in het weekend was het daar nog toffer dan in de week. Ge ziet ik kwam of had daar niets te kort.Zoals ik al eens gezegd heb het was de mooiste tijd van mijn jeugd, ik ben blij dat ik die daar heb mogen beleven.Heb er trouwens ook veel geleerd. Zeker het zelfstandig leren leven.Dat kwam mij wel niet ten goede toen ik voorgoed naar huis moest.Terug onder de vleugels van mijn ouders, werd ik heel opstandig en wilde ik steeds weer terug naar het zpm. maar het is me niet meer gelukt.Ik mocht niet meer terug komen( te oud).Ik had gewoon pech.Ik ben nog een keer in het zpm geweest, op bezoek maar dat was een beetje te pijnlijk en ben er nooit meer heen geweest. groetjes LINDA |
| 11.06.2006 - 16:49:28 | Ronald Cornelis | Beste Linda Jij had dan ook het geluk in de oudste groep te zitten, en dit maar voor 2 jaar Daar was het bij ons ook goed. we waren daar vele vrijer en konden stiekem al eens naar de meiskes. Anders is het gesteld als je alle groepen hebt afgedaan,er waren groepen bij met erge monitoren. Uren aan een stuk " AFSTAND FIX " terwijl het buiten 30° was, om maar te zwijgen over de duincrossen enz...... |
| 11.06.2006 - 16:57:14 | Ronald Cornelis | Beste Danny, Erg hé maar ik voel me soms net zoals u, boos, misbruikt, vernederd en ga zo maar verder. Wat ik nog steeds niet begrijp is dat ik sommige van die jaren nog wel eens wou overdoen, maar dan wel met de kennis die ik nu heb. Mijn laatste jaren daar waren ok, zelfs beter dan thuis. |
| 12.06.2006 - 16:45:37 | Ronald Cornelis |
Danny,Dat jij dat eten daar ok noemde getuigd van weinig culinaire opvoeding. Op een bepaalde avond was het ommelet met brood. Honderde eieren in een grote braadslee gebakken 15 cm dik. Ik kreeg dus die avond zo'n stuk ommelet, in omvang te vergelijken met een lasagna, op m'n bord. In m'n speelse kinderjaren hakte ik er op karate achtige manier met een mes in. Het ei splitste, maar wat vond ik daar? Een dikke dode bromvlieg, groter dan deze die we gewoon zijn te zien. Ik had honger.... tot dan. Ik ben met dat bord naar Mr. Derdeyn of zoiets gegaan (toen de econoom). Hij vond dit ook niet kunnen maar ........................ 2 dagen later lag ik buiten. (zulks een kommentaar past niet, Lees "een gekregen paard kijk je niet in z'n bek"). Na opnieuw vele consultatie's ben ik er opnieuw opgenomen. Het leuke aan al deze variabele omstandigheden is, dat je je leert wapenen tegen al deze onrechtvaardigheden. Mischien voor jou nog een belangerijk detail, de opvoeders die daar studeerden deden dit aan het "HISS". Wij noemden dit de hoge school voor de SS-ers Toch waren er daar vele bij, die echt goede bedoelingen hadden, spijtig genoeg, te veel, die op een goedkope manier aan hun diploma wilden komen. Gelukkig dat de bromvlieg dood was. Dit zou anders betekenen dat ze in de keuken het voedsel niet lang genoeg gekookt hadden. Overigens is het zeer goed mogelijk dat de vlieg door het kookproces opgezwollen is (daar heb ik geen ervaring mee; ik kook mijn eten niet zelf). Je hebt je druk gemaakt voor bijna niets, in omvang minder dan een peuleschil. Niet verwonderlijk dat je buitengegooid werd! |
| 12.06.2006 - 19:03:19 | Linda | Lieve Danny Wij hadden in onze groep een mammie en haar naam was Erika. Hebben we het dan over dezefde Erika dat weet ik niet. Zij was groot slank en had kort haar. Ze was niet alleen mooi maar ook heel lief en altijd sportief gekleed. Ik ken Erika nog heel goed omdat ik van haar iets heb gekregen wat ik tot op den dag van vandaag nog steeds heb. Een leeg boek waar ik al mijn wilde en stoere verhalen zelf kon in schrijven. Het was een wens van mij om ooit zo een boek te bezitten. Vandaar dat ik me deze Erika nog zo goed kan voorstellen. Maar of we het nu over dezelfde Erika hebben? Ik weet wel niet meer vanwaar ze afkomstig was. En heb ook geen foto van haar. Spijtig |
| 13.06.2006 - 11:34:56 | Danny Caes en zijn "Eureka". | Linda, het zal waarschijnlijk niet dezelfde Erica geweest zijn als deze die jij beschrijft. Voor zover ik het mij nog kan herinneren zat "mijn" Erica (of Ulrika?) eens één dag in ons klaslokaal (??), en ik hoorde de leerkracht iets zeggen van "Eureka" of zoiets. Ik dacht toen: "Mooi meisje, maar wat een rare naam". Sindsdien heeft het woord "EUREKA" steeds een soort magisch effekt op mij gehad, omdat het mij altijd deed terugdenken aan het stralende en opvallend mooie meisje in het Zeepreventorium (ze had blond haar en vlechtjes; een zonnige uitstraling dus). P.S.: een kort berichtje voor Marc Doigny; gisteren is de componist Gyorgy Ligeti overleden (van de onconventionele muziek in de film 2001:A SPACE ODYSSEY). "Wat heeft dat te maken met het Zeepreventorium???" (zal menig lezer zich allicht afvragen). Welnu: zowel Marc als ik waren destijds danig "onder invloed" van 2001:A SPACE ODYSSEY, en gelukkiglijk waren er in het Zeepreventorium (bij de Jerommekes althans) een tweetal pappies die dat begrepen (Pappie DIRK en nog een andere pappie wiens naam ik vergeten ben). De andere pappies dachten enkel aan het spelletje "Leven of Dood" (eigenaardig genoeg was dat telkens tijdens regenachtige dagen, in de herfst). P.S.: Ronald, mij hebben ze eens met mijn gezicht in een bord witte yoghurt gekwakt (één van de Jerommekes deed dat). Het schijnt dat ik er... eh... "mooi" uitzag (volgens Luc Hoorn zag ik er uit als een "clown"). Geen wonder dat ik het tegenwoordig steeds op een ietwat clowneske manier probeer te regelen (tja, het is dus altijd ambiance in onze volkssterrenwacht te Gent; op zijn "Walter Capiau's" dus). De bezoekers zouden anders in slaap vallen, vooral tijdens het vallen van de nacht... (de sterren en de melkweg observeren)(ZONDER yoghurt welteverstaan). |
| 13.06.2006 - 12:05:40 | Marc Doigny | Hello Danny, je bent mij voor! De filmmuziek van Ligeti past perfekt bij de etherische sfeer van de film (althans beter dan de bombastische "Also sprach Zarathustra"). Zo heb ik Strauss (Richard, niet Johann) leren kennen, en bij een volgende visie van de film György Ligeti. Ligeti's muziek kwam trouwens opnieuw van pas in de volgende films van Stanley Kubrick (hoewel beide eerst in de clinch lagen omdat SK de muziek zonder toestemming had gebruikt). |
| 13.06.2006 - 12:19:28 | Ronald Cornelis | Hoi vrienden, de film SPACE ODYSSEY heb ik daar toen samen met enkele andere studenten van onze groep Geintroduceert en gepromoot, tot zelf in het HISS toe, waar ze het natuurlijk niet konden laten ons nog wat belachelijk te maken toen wij het hadden over de 5° of de 6° demensie.Maar ze zijn toch gekomen.Ps Hoe het nu weer juist in z'n werk ging weet ik niet meer, maar die film hadden wij op eigen initiatief gehuurd.De studenten opvoeders moesten wel een inkom betalen, zonder hen had dit project nooit doorgegaan Groetjes Ronald |
| 13.06.2006 - 12:25:03 | Ronald Cornelis | Beste Danny, lijkt me wel eens leuk wat anciens uit te nodigen naar de sterrewacht in Gent.Dit lijkt me de ideale centraal gelegen plaats en nog de moeite om eens te bezien. Wat denken de andere lezers hiervan ??? Ronald |
| 13.06.2006 - 14:36:27 | Marc Doigny | Een samenkomst lijkt mij een goed idee, alhoewel ik het preventorium zelf verkies als lokatie. Dit is het geschikte moment om nog een laatste keer het medisch paviljoen te zien en herinneringen op te halen aan Willy Desomer, Agnes Leys, Jean Chevaillier, de kinesie, de drainage, het cabinet van Raveschot (nu ingenomen voor dokter (en barones) Hilde Franckx), het labo, de radiografie, de spirografie,... want in het najaar wordt het MP afgebroken. Ter informatie: er bestaat ook een gezamelijke forum (van het zeepreventorium zelf en van zeepreventorium.org), je kan daar ook je berichtjes in kwijt! |
| 13.06.2006 - 18:23:00 | Ronald Cornelis | Dat lijkt mij inderdaad een prima idee! |
| 14.06.2006 - 19:13:56 | Ronald Cornelis | Beste Danny, Deze vis-happenings waren eigenlijk de "sprotjesfeesten". Dit was inderdaad een jaarlijkse traditie, waar wij steeds naar uit keken. Ik heb er zo'n 4 meegemaakt. één groot kampvuur op het strand, voor de tunnel vele BBQ's met erachter onze beroemde Chefs. P.S. dit waren wel echt aangename tijden. Groetjes Ronald |
| 15.06.2006 - 19:16:03 | deckers franky | Danni, Die slierten zeggen mij niets, maar die sprotjesfeesten waren inderdaad zeer leuk. Dit gebeurde met de kerstboomverbranding. Die bakstenen in de duinen waren die niet afkomstig van de talrijke bunkers die daar tot ontploffing zijn gebracht? Ze werden op korte tijd allemaal vernietigd, ik dacht dat er iemand in verongelukt was.(niet iemand van het Prevent) Toen ik bij de Sioux was('71) gingen we daar dikwijls spelen(wie van de hoogste durfde te springen..) Ik herinner me ook nog dat we onder beglijding van, ik denk papie Johan, in onderaardse gangen zijn geweest rechtoplopend, soms ook kruipend. Naar het schijnt zouden die doorlopen van onder de duinen van het ZPM tot in de Haan. Het preventorium was zogezegd een militair hospitaal van de Duitsers (als "bewijs" de rode kruisen op de daken van het MP en hoofdgebouw), maar in feite was het een geheime militaire basis. De Duitse radar werd zelfs in de duinen opgesteld en er liep een tunnel van het ZPM tot aan wat nu het gemeentehuis is.
Cartouches werden inderdaad veel gevonden. |
| 15.06.2006 - 22:29:12 | Marc Doigny | Om verder te borduren op de muziek van in die tijd (zie gastenboekbijdragen Danny Caes)... Ik was toen franstalig en er werd toen naar "Salut les Copains" op de commerciele franse zender Europe 1 geluisterd. Waarschijnlijk het eerste programma echt voor de jeugd, met een hit-parade, een boekje en aangepaste programmatie. Een paar van de liedjes uit die tijd, die mij bijgebleven zijn: La musica, Patrick Juvet Les bals populaires, Michel Sardou Les champs Elysées, Joe Dassin Petit bonheur, Adamo Comme d'habitude, Claude François Pour un flirt, Michel Delpech L'avventura, Stone & Charden De franstaligen hadden hun muziek, de vlamingen de BRT (dat was nog voor voor de komst van Mi Amigo en zijn suzy-wafels) Je t'aime... moi non plus van Jane Birkin en Serge Gainsbourg kwam ook uit in die periode, maar de plaat was nergens te krijgen en werd ook nooit op de radio gedraaid. |
Ik vraag mij af of er iemand van de Copains uit '73-'74 nog foto's heeft van de ons toen begeleidende papies, eerste jaars, 2de jaars en derdejaars. Kent iemand het adres van Johan Stuer? PS. Linda...ben jij Linda Deglas? If so, ooit nog gehoord wat er van Francoise is geworden? |
Ik was in het zeepreventorium van 1972 tot 1980 Enkele namen zijn mij nog goed bijgebleven zoals Frederic de Crombrugghe die spijtig genoeg in 1980 na jaren zwaar astma is overleden ik ben bijna het zelfde overkomen in 1976 mijn astma hebben ze nooit kunnen temmen maar gelukkig ben ik na het zeepreventorium terecht gekomen bij Dr Muth in Duitsland die mij van een zeer zieke jongen terug een normaal kind heeft gemaakt mijn astma zal weliswaar nooit overgaan maar dit is nu zeer goed onder controle.
Namen die ik mij nog kan herinneren:
Het is reeds 20 jaar geleden dat ik nog eens in het zeepreventorium ben geweest Bekijk de foto's op deze pagina. |
| Date + Time | 09.04.2011 - 19:15:13 |
|---|---|
| Name | dewulf kimberly |
| Text | hallo ik ben kimberly ik verbleef in het zpm voor mijn diabetich in het begin kon ik het maar niet verdragen dat ik bij mensen zat die obees waren maar na al de maanden bij elkaar zijn werd ik er aan gewent na 3 jaar ben ik daar zeg gegaan en ik kan je verzekeren ik heb veel gehuilt de mensne die daar werken zal ik zo hard missen ik heb daar geleert hoe ik met mijn ziekte kan omgaan en daar ben ik hen zeer dankbaar voor verblijf van 2006 tot 2009 |
J'ai fréquenté ce préventorium en 1954 et j'en garde un très bon souvenir. J'ai aujourd'hui 70 ans si je suis encore vivant c'est peut être grâce au GAI SEJOUR car alors ma santé était précaire. J'ai connu a l'époque: René Dacus, Bral Lydie, Bakère Robert et beaucoup d'autres
|
| | |
|---|---|
Code à introduire In te geven kode |
|---|