Documenten
Geschonken foto's van Mario de Cort
Zeepreventorium
Home » Geschonken documenten » Mario de Cort
Wens je hier ook je eigen pagina met je foto's, geen probleem, geef mij een seintje!

Contacte-moi si tu veux placer tes photos sur ce site!

Mario de Cort


Carnaval Tritonzaal 1984


Sound of Music 1983


Fancy fair 1984


Carnaval Tritonzaal 1984


Nieuwjaar 1984

Hoi Marc,

Ik heb ook in het zeepreventorium gezeten maar dan in 1983, 84 en 85. Ik heb ook nog een paar dingen uit die tijd zou ik je die mogen doormailen ?

Het is echt een goede site dat je gemaakt heb ik heb er echt van genoten het is alsof ik een tijdreis gemaakt heb :-) Wel zeer spijtig dat ze het medisch paviljoen ik weet nog dat we daar hebben geslapen met de jerommekes en dan s'morgens naar de eetzaal lopen dat natuurlijk aan de andere kant lag :-)

Vriendelijke groeten
De Cort Mario

Ogenschijnlijk veranderde er niet veel na de dood van Alexander. De moeilijke financieele situatie verbeterde, men zag eindelijk het einde van de tunnel. Kinderen werden nog altijd voor een redelijk lange periode opgenomen, en het zeepreventorium moest een substituut van het gezin zijn. Regelmatig werden er aktiviteiten georganiseerd voor de kinderen, zie bijvoorbeeld de foto's van de carnaval in de Tritonzaal in 1984 en Sound of Music in 1983.

Alexander had zijn bewonderaars, maar ook hevige tegenstanders. De “A” in het logo van de instelling moest wijken voor een kinderfiguur (dat vroeger al te zien was op de hoofding van de vrienden van het Zeepreventorium). Was dat om “A”lexander te vergeten of omdat men zich niet meer beprekte tot “A”stmapatiëntjes? De hehandeling van mucoviscidose begon goed op gang te komen in de instelling. Overigens bleef de “A” nog bestaan op de officieele documenten.

Ook de traditie van de Fancy Fair werd voortgezet (een typisch ding uit de flower-power jaren!)


Bezoek van de Sint in 1983

La vie a continué au préventorium après le décès d'Alexander. la situation financière devint enfin plus stable. les enfants étaient toujours pris en charge pendant une période relativement longue et le préventorium devait se substituer à la famille. De nombreuses activités pour les enfants étaient organisées, comme le carnaval à la salle Triton et la Mélodie du bonheur (the Sound of Music).

Alexander avait ses admirateurs (surtout en Francophonie), mais aussi ses détracteurs qui n'acceptaient pas son ton paternaliste. Le “A” du blason à fait place à une figure d'enfant (figure qui était déjà utilisée avant la mort d'Alexander sur les documents des Amis du Préventorium). Etait-ce pour oublier “A”lexander ou parce que le préventorium traitait plus que des “A”asthmatiques? Le traitement de la mucoviscidose à vraiment commencé dans les années '80. Le “A” est malgré tout resté sur certains documents officiels.


Carnaval in 1984
De plastieken vestjes werden 10 jaar eerder al gebruikt!

Zeewinde

In die tijd draaide de hoeve op volle toeren. Men gebruikte de resten van de keuken om de dieren te voederen. Nadien werden de dieren verkocht en geslacht. De hoeve was zelfs een aparte vzw: Zeewinde. Dit was nog een idee van Alexander om zoveel mogelijk geld te verzamelen voor verschillende projecten. De kinderen hiepen maar al te graag in de hoeve in plaats van een duinencross te moeten doen. Natuurlijk werd daar een hele wetenschappelijke toer aan gegeven: "verantwoordelijkheidszin kweken, in contact brengen met allergenen,...".

Een gewoonte dat nu nog bestaat is de kinderhappening (nu heet dat zomerfeest). Om hieraan deel te nemen, moesten de ouders ieder 200 fr. betalen in 1984 en 250 fr. in 1985, in die tijd toch een redelijk bedrag.

Sprookjesnachten werden opnieuw ingevoerd, met een beproefde formule: een hoge entree-prijs van 1000 fr. en de vraag om iets mee te brengen voor de tombola (iets van 250 fr. werd er gespecifieerd). Ten tijde van Alexander werden de personeelsleden ingezet om tombola-prijzen te verzamelen, nu werd dit expliciet aan de gasten gevraagd. Deze traditie om tombola-prijzen mee te brengen leeft voort in de fondue-avond van de prevent-spaarders.


Mario De Cort in 1983
let op de traditie van de kinderschilderijen op de muren

La ferme travaillait à plein régime. Les restants de la cuisine étaient utilisés pour nourrir les animaux, qui étaient vendus. La ferme était même une asbl séparée: asbl Zeewinde. C'était à l'origine une idée d'Alexander pour récolter le plus de fonds possibles. Les enfants préfèraient travailler à la ferme que de faire un duinencross. Evidemment, cette activité était entourée d'un boniment scientifique: "le sens des responsabilités, entrer en contact avec des allergènes potentiels,..."

Le kinderhappening de cette époque s'appelle maintenant fête de l'été. Si les parents désiraient participer au barbecue, ils devaient payer 200 fr. par personne en 1984 et 250 fr. en 1985. Tout fait farine au moulin...

Les Nuits Féeriques sont de retour avec une formule maintenant bien établie: un droit d'entrée élevé (1000 fr.) et la demande d'apporter quelque chose pour la tombola (d'une valeur de 250 fr. comme il est précié dans la lettre). Du temps d'Alexander, le personnel était mis à l'œvre pour récolter des cadeaux, maintenant ce sont les invités qui doivent s'en charger. Cette tradition des prix de la tombola est toujours de mise lors du souper des membres de prevent-spaarders.

Iets wat ik zeker nooit zal vergeten is dat de hoofdopvoeder van de jeroms pappie Raymond verongelukt is in 1984.

Tijdens de schooluren gingen de kinderen het strand opruimen (hier met Edwin Vandenberghe, leraar aardrijkskunde in het Zeelyceum) en buiten de schooluren gebeurde hetzelfde, maar nu onder leiding van de pappies (opruimen rond de gebouwen).

Les enfants nettoyaient la plage pendant les heures de cours (ici avec Edwin Vandenberghe, professeur de géographie au Zeelyceum) et autour des batiments en dehors des cours. Une chose qui ne serait tout bonnement plus admissible maintenant!

11.09.2009 - 22:57:55Jean-Pierre Dubois
De foto met de strandopruimers en Edwin Vandenberghe (toen aardrijkskundeleraar in het Zeelyceum) is van mij. Ik fotografeerde toen meestal zelf voor mijn artikels in week- en maandbladen, zoals hier voor het toenmalige weekblad Volksmacht van het ACW (blad heet sinds 1991 Visie, en heeft nog altijd een oplage boven het miljoen ex. per week).

Wat is de geschiedenis bij deze foto? In het voorjaar van 1987 vroeg de redactiesecretaris van Volksmacht mij, of ik een reeks wou maken over de ecologische stand van zaken aan de Kust. In de plaats van burgemeesters en andere (toen toch vaak onbereikbare) notabelen te gaan interviewen, werkte ik een beter alternatief uit met een reeks hoofdartikels en kleinere reportages op de binnenbladzijden van de respectieve edities van Volksmacht. In juli 1987 mondden mijn bijdragen uit in een eerste Stranddag van het ACW, een actiedag die nog altijd bestaat.

Omdat ik het ZPM na mijn verblijf bleef bezoeken en vooral met de leraars in contact bleef, stelde ik Edwin Vandenberghe voor of hij niet wou meewerken aan dat artikel. Dat deed hij toen voor twee stukken in die grote reportage. Het hoofdartikel ging over de werkgroep met oudere jongeren (beach boys en teenagers in het ZPM), die vertelden over het milieuproject dat ze in 1986-1987 onder meer op het natuurreservaat De Kijkuit hadden uitgewerkt. Ik stuur een tweede foto met de binnenbladzijden met dat artikel. Ik interviewde daarvoor de toenmalige hoofdopvoeder Noël Jonckheere (waar zit hij/leest hij mee?), enkele jongens waaronder de maker van de gepubliceerde dia met takkenbossenplanters (Francis was niet van de partij?), hoofdartse Hilde Franckx, en Edwin Vandenberghe.

Edwin praatte ook over de gevaarlijke longardbuizen die toen op het strand lagen om duinzand tegen te houden en zo de kwetsbare duinen te beschermen. Wie in de jaren 1970 of 1980 in De Haan verbleef, herinnert zich zeker nog dat de duinengordel daar en in Vosseslag echt bedreigd was...

Het echte verhaal bij deze foto is dat we op een vrijdag in de periode voor juni 1987 naar het strand trokken om vooral voor mijn artikel rommel te verzamelen én de dia's te maken. Ik weet niet of dat anders ook gebeurde... Tijdens mijn verblijf van 1 april 1972 tot 1 juli 1974 heb ik zeker nooit deelgenomen aan strandacties als deze.

Wie zich de reportages of het milieuproject herinnert in het ZPM (anno 1986-1987 met steun van de vzw Stichting Leefmilieu) mag contact opnemen met mij, omdat ik daarover wil schrijven in mijn boek 'Zoveel levens':

zoveel-levens@sciencepress.be

Bedankt en tot spoedig.

30.06.2012 - 15:35:10 Jean-Pierre Dubois/Science Press vzw
Eind juni 2012. Nieuws over dat boek met verhalen van en over anciens. Het wordt een brochure van ongeveer 40 bladzijden. Met beelden uit mijn opnames en de getuigenissen. Ik koos ervoor om een tekst te maken die ik met mijn vzw Science Press kan uitgeven tegen een betaalbare verkoopprijs. Dat is nu eindelijk gelukt dankzij de evolutie van de productiemiddelen; digitaal drukwerk dat kwalitatief zeer goed is geworden.

De reekstitel blijft 'Zoveel levens'. Meer info en misschien meewerken met een interview?
Dat kan nog altijd. Bij een kleine reeks brochures of boekjes, hoort ook een reeks dvd-documentaires. Voor de anciensdag van 30 september 2012 monteer ik nog enkele nieuwe films.
Ze zijn bestemd voor de anciens!

Code à introduire

In te geven kode