Mails I

C'est avec intérèt et nostalgie que j'ai consulté votre site dédié au Zeepreventorium qui m'a remémoré bien des souvenirs du temps que j'y ai passé jusqu'en 1971.  

Toutefois, je me permettrai de relever une erreur: ce qui est identifié comme la Villa Kos est en fait la Villa Kantekraai (bâtisse blanche qui dans les années 1970 a servi de demeure à Paul T'Felt et sa famille).  La Villa Kos est l'autre villa (brune et de même style que le pavillon médical - l'Hélio-Marin) mais elle n'apparaît sur aucune des photos que j'ai vues.  

Par ailleurs, vous faites référence au fait que le Zeepreventorium avait été porté à un niveau international par le professeur Alexander (mon père). Vous avez raison, mais ce serait faire fi de l'excellent soutien et travail qu'il a eu de la part d'une équipe de gens sans qui tout cela n'aurait pas été possible.  Je pense à Paul T'Felt (dir. adm., décédé), dr. Henri Raveschot, dr. Flahaut (décédé) et Jean Chevaillier.(kinésithérapeute).  

Espérant avoir été utile dans votre travail,  

ik heb met veel plezier je site over het zeepreventorium doorgenomen, ik verbleef er van 1977 tot 1981, ik maakte mezelf sortant zoals we dat toen noemden, 'k liep weg en mocht er van dr raveschot niet meer in.
Jouw verhalen zijn zo herkenbaar omdat ik er de belangrijkste jaren van mijn jeugd doorbracht. Jammer,ik heb er geen fotos van overgehouden, ook mijn vrienden van vroeger heb ik allen uit het oog verloren, ze kwamen trouwens van alle kanten, walen, brusselaars, antwerpenaars.
Ik heb ook op alexander vandalen matrassen geslapen, en heb de baas ook weten overlijden, ik heb ook ooit zijn hond achter me aan gehad(lol)
Al een ruime tijd probeer ik mensen op te zoeken van over 25 jaar, niks... precies of ze zijn allen in rook opgegaan. Die tijd zwommen wij nog in zee in de november maand, kleren uit in de tunnel en hop de zee in met jean chevaillier, jongens was me dat koud, en dat zand tegen je benen.... En dan die duinencross en die vosseslagloop ik ben daar duizend keer dood geweest(lol) In elk geval dit is een heel leuke site van jou, het roept herinneringen op aan een harde maar ook wel heel mooie tijd,

groeten Annouschka Argyl uit GENT

Vanaf de Sioux heb ik alle categorieën doorlopen. Ik deed wel graag aan sport, vooral individuele sport zoals zwemmen en lopen. Groepssport deed ik niet zo graag. Ik heb aan het schoolsysteem geen goede herinneringen over. Vooal het gebrek aaan discipline leide ertoe dat ik een grote achterstand opliep. In bijlage een foto van mijn slaapzaal bij de copains. Ik heb wel ergens nog meer foto's liggen.
Ik heb wel een hoop herinneringen. Zo was ik een tijd verantwoordelijk voor de kinderboerderij.
Of s'nachts de andere kamers aanvallen in een watergevecht (bij de Beach Boys). Minder prettig was op het einde toen mijn beste vriend is overleden.

Vriendelijke groeten,

Joost Dierick

Die teleferique aan de Grote Put kan ik mij niet echt meer herinneren, maar wel een soort houten uitkijkpost (ik heb daar nog een foto van, met mijzelf op de ladder). Ik heb ook nog een foto van het "Paaldorp" (ook met mij er op), en van het ijzeren vliegtuigframe (een soort klim-attractie) aan de nabijgelegen ijzeren kubusconstructie.
In de zomer van 2004 ben ik gestart met het maken van een lijst vol Zeeprev.-herinneringen (dat nu een tiental bladzijden in beslag neemt!). Ik heb ook een lijst van alle personen die ik mij nog kan herinneren (een 100-tal). Het aantal namen dat ik mij nog kan herinneren is echter kort: een tiental (waaronder de leraar "Meneer Aspenslagh"). En ik herinner mij ook nog ZEER goed de nachtwaker: "FOETSIE"! (die steeds vanuit de verte kwam aangesloft, blijkbaar op zijn pantoffels, om vervolgens met zijn zaklantaarn recht in onze slaperige ogen te schijnen!). Dat zou vandaag de dag zeer goed materiaal zijn om er een tragikomische film van te maken! Wat een rare tijd dat het daar was!
Herinnert U zich nog die "Yellow Submarine" die daar gemaakt werd? (een soort knalgele kartonnen duikboot), en dan dat feest rond BREUGHEL en die houten soeplepels? En dan die zilverkleurige "vliegende schotel" met de "ruimte-etalagepop" er in (voorzien van electronische popmuziek). Wat ik mij ook nog kan herinneren waren de talloze rondslingerende TINTIN- en KUIFJE-weekbladen (OVERAL waren ze te vinden!). Dankzij deze rondslingerende boekjes werd ik later een fan van de striphelden LUC ORIENT en ROODOOG! (een positief feit dus).
Ik heb daar aan zee ook veel natuur- en meteo-verschijnselen gezien (dit is tegenwoordig mijn hobby: optische natuur- en hemelverschijnselen waarnemen). De meest negatieve ervaringen werden veroorzaakt door de "pappies" en de zwemleraar (die ons steeds een reeks militaristische oefeningen deed doen, allen op een rij vanop de rand van het zwembad, en dan tot tien proberen tellen onder de ijskoude douche!). Positief punt: ik heb daar leren zwemmen.
De terugkeer naar de "gewone wereld" (na dat jaar in het zeepreventorium dus) was te vergelijken met de plotse verschijning van het vreemdsoortige personage KASPAR HAUSER! Plots stond ik weer op de speelplaats van mijn school in Gent, en niemand wist precies waar ik al die tijd geweest was!
Dat was een ZEER VREEMDE gewaarwording! (zowel voor mij als voor de leerlingen in de school!).