|
Wens je hier ook je eigen pagina met je foto's, geen probleem, geef mij een seintje!
Contacte-moi si tu veux placer tes photos sur ce site! |
Françoise Pirard
| Date + Time | 08.10.2012 - 21:51:13 |
|---|---|
| Name | Hellinckx Johan |
| Text | Ik was twee jaar in het preventorium met enkel een zomervakantie tussen, 1967 en 1968 in volle puberteit, maar leren leven in een vreemde omgeving, de franse taal leren, sportief worden ondanks de astma...dat zijn dingen die nooit vergeten worden. Ik hield er in die tijd heel wat vrienden aan over, maar out of side is out of mind...alle namen ben ik zo goed als vergeten, er was een zekere Proot , zoon van een mercedesgaragist(?) er was de vreemde "Pire" waar heel wat verhalen de ronde deden...er was een Diane Détienne ...er was een zekere Crevits, die bijna nooit bezoek kreeg de sukkel, ik herrinner mij Piet Wittewrongel de top-basketter, die er in die tijd in slaagde om de Harlem globetrotters in het Preventorium te krijgen, waar we mochten een "matchke" tegen spelen,er was de fantastische mijheer Chevalier,hoofdkinesist, er was dokter Alexander een droom van een "vaderfiguur" er was dokter Flahaut, officier van de Marine waarmee ik met een paar andere medepatienten in de ijzeren long hebben gezeten gedurende een ganse dag om testen op onze astma uit te voeren op verschillende gesimuleerde diepte's. Er waren de fantastische looptrainingen vertrekkende in het zwembad richting strand, terug via de duinen over de toen nog door het leger opgestelde hindernissenroute, terug naar het zwembad met zeewater op hoge temperatuur, en aansluitend 25 lengtes zwemmen om ter snelst teruglopend over de dikke keien.....heerlijk! Er waren de mammie's en de pappie's (de enen al liever dan de andere!) het pannekoekenhuisje in de duinen achter het gebouw, later omgetoverd tot teken- en schilderklas, er waren de zelfgemetste gebouwtjes (heb er zelf aan meegewerkt) waar ook Jules de ezel stond en de schapen en kippen (ik was trouwens één van de verzorgers. Er waren de onvergetelijke kampvuren wanneer er gedurende een ganse dag een schaap aan het spit werd gedraaid...Ik was het tweede jaar bij de Beach Boys nr 0195, want we hadden een nummertje (gelukkig werd het niet getatoueerd :-) ) We deden toen nog de vlaggegroet vooraan het gebouw, wie kent nog de Hollandse nachtwaker we noemden hem "Poussie" raar kereltje, we hebben hem nogal dikwijls liggen gehad...er werd s'nachts nogal "gecha-uteerd!" Ik zou zo wel uren kunnen doorgaan...jammer dat ik geen enkele foto meer heb, in '80 is onze ouderlijke woning afgebrand dus... Ik hoop dat enkelen een aantal zaken zullen herkennen en misschien wel kontakt opnemen om wat herrinneringen op te halen, op het einde van de bezoekdag speelde een pianist in de Tritonzaal : "auf wiedersehen, auf wiedersehen..." en dan was het tijd om afscheid te nemen, en toch stiekem een traantje weg te pinken al zwaaiend naar de wegrijdende bwm 700 van mijn vader... Johan Hellinckx : jo.hellinckx@skynet.be |
 Françoise Pirard, on ne risque pas de la rater! Déjà à l'époque on disait d'elle qu'elle avait été vaccinée avec une aiguille de phonographe. Elle n'a pas failli à sa réputation lors de la réunion!
 Il est a remarquer que les filles étaient plus coquettes que les garçons (elles le sont probablement toujours): c'est à peine si j'ai trois photos de Eddy Truyens, tandis que j'en ai dix fois plus de Françoise. Les premières photos datent de 1971, les dernières de juin 1976.
 Françoise Pirard kon je niet missen, zowel in 1970 als tijdens de reünie van de anciens. Altijd aan het babbelen, zelfs tijdens de toespraak van Dokter Hilde Franckx kon ze nauwelijks zwijgen! Ik heb zowat tien keer meer foto's van Françoise dan van bijvoorbeeld Eddy Truyens. De eerste foto's dateren van 1971, de laatsten van juni 1976.
 Au "Beekse bergen" avec un certain Damien lors d'un voyage scolaire. On ne reconnait pas Françoise sur toutes les photos. Il aurait été nettement plus facile de la reconnaitre si les photos avaient été parlantes...
 Avec Eric Vanhelsuwé, professeur de néerlandais.
A cette époque la mer avait fortement attaqué les dunes. Beaucoup de sable avait été emporté et le tunnel débouchait des dunes à trois mètres au dessus du niveau de la plage. Un descendoir (*) a été construit pour que les enfants puissent atteindre la plage sans avoir à sauter d'une hauteur de trois mêtres.
 De zee had de duinen zwaar toegetakeld en heelwat zand werd met de zee meegenomen. De tunnel stak uit de duinen op drie meter boven het niveau van het strand. Een hellend vlak werd gebouwd zodat de kinderen geen drie meters moesten springen om op het zand te geraken.
|
Code à introduire In te geven kode |
|---|