Opgraving bunker naast KOS
Foto's Tristan Cools
en Vincent Forrez
Aankomst, weghalen van de omheining
Bunker naast KOS
Waterreservoir
De graafwerken beginnen met het verwijderen van de begroeing
En graven maar...
De ingang is vrijgemaakt
Ongeveer twee meter dieper: de ingang van de bunker.
Je kan er nipt binnen.
Nadien wordt alles weer opgevuld en de omheinig wordt teruggeplaatst.
Hoewel deze bunkers eveneens op privaat terrein gelegen zijn, zijn ze veel gemakkelijker bereikbaar, en dus volgespoten met tags.
|
|---|
Bunkerday 07 januari 07
Stp. Graf Spee “Westlich Den Haan”
Le préventorium est un microcosme refermé sur lui-même. Cela a comme avantage que le temps n'a pratiquement pas d'emprise sur les bunkers qui se trouvent sur le terrain. Pratiquement tous les bunkers de la côte ont été pillés ou remplis de tags, seuls les bunkers du prévent ont survécu. Le prévent était une base militaire importante et cela se remarque au nombre de bunkers par kilomètre carré.
Het zeepreventorium is een gesloten systeem, en dat merk je bijvoorbeeld ook aan de bunkers die op het terrein zitten. Nagenoeg alle bunkers van de kust zijn geplunderd of volgeschilderd, enkel de bunkers van het zeepreventorium zijn nagenoeg intact gebleven. Het zeepreventorium was een belangrijke militaire basis, en dit is ook te merken aan de hoeveelheid bunkers per vierkante kilometer.
Opgraving bunker naast KOS
Deze bunker dat nagenoeg volledig onder het zware poldergrond verdwenen was werd vrijgemaakt zodat de afmetingen konden bepaald worden. Deze construktie werd na de oorlog nooit meer gebruikt en is van binnen intakt gebleven. De ingang werd vrijgemaakt en er werden foto's van de binnenruimte genomen. De bunker bleek een reservoir-bunker te zijn. Van binnen is de struktuur van de coffrage nog heel goed te zien. De reservoir zit op 4 meter onder de grond. Deze bunkers hadden geen nomenclatuur zoals de andere bunkers; ze horen bij een andere bunker, in dit geval de serre-bunker, waarover men geen extra informatie meer heeft. Nadien werd de omgeving opnieuw in zijn natuurlijke staat hersteld (zelfs het dop op de watertank werd teruggeplaatst!), zodat de bunker niet meer bezocht kan worden.
Bunker naast KOS:
Zicht op het reservoir (boven)
Zicht op ingang (onder): volledig versperd door het zand,
een halve meter werd vrijgemaakt om door te kunnen.
Bezoek overige bunkers en metselwerk
"Westlich Den Haan"
Dan werden de overgebleven bunkers op het terrein van het zeepreventorium en in de duinen richting Vosseslag bekeken. Talrijke construkties zijn overeind gebleven ondanks de bewegende duinen. De muren van de loopgraven zijn uit bakstenen. Daar waar er een uitkijkpost of flakopstelling was, werd er gewapend beton gebruikt. De twee bekende bunkers op het terrein van de Kijkuit zijn het slachtoffer geweest van taggers. Originele inscripties zijn niet meer te lezen. In de Kijkuit werd de bunker op de duintop trouwens een tijdje gebruikt als een soort museum (met informatie over de duinen, niet over de Atlantikwall; in de jaren '70 had men geen interesse voor de bunkers en probeerde men zo goed als mogelijk het verleden te vergeten).
Bezoek verbrandingsoven
De "verbrandingsoven" naast de Hélio-Marin kwam als laatste aan bod voor vandaag. De tobrouk werd in de jaren '70 als oven gebruikt, de andere zalen werden waarschijnlijk niet gebruikt. De zeewaterleiding en zelfs de electrische kabels voor de voeding van de pomp lopen trouwens dwars door de bunker.
Deze bunker is eveneens uniek, zoals de bunker naast KOS (het is een Regelbau met fantasie als ik het zo mag noemen). De algemene vorm is nog goed te zien op de foto uit de jaren '70. De doorgang werd nadien gebouwd en afgesloten door zware metalen platen. Daardoor is er weinig zand in de bunker terechtgekomen, zoals je op de foto's kan zien. Na opzoekingen blijkt het een type 198 te zijn, de enige overgebleven exemplaar van dit type. De buitenmuren waren twee meter dik, en om barsten te voorkomen moest de volledige bunker in één keer gegoten worden.
De bunker was eigenlijk een "Wasservorratsstand", een wateropslagplaats. Links, de nooduitgang, rechts de tobrouk (een staanplaats voor één mitrailleur). De tobrouk had geen doorgang naar de rest van de bunker. De tobrouk was een "optie" en is niet bij alle bunkers aanwezig.
Plattegrond van de "Wasservorratsstand" door Vincent Forrez
De enige bunker van dit type staat op het terrein van het zeepreventorium.
Opmeting op 7 januari 2007.
Niet origineel: de zeewaterleiding dat het water naar het zwembad voerde.
Deze leiding werd in 1963 geplaatst, de leiding werd door de bunker geleid voor het geval er een extra pomp nodig zou zijn.
Leuk om te weten: in de jaren '70 zag de pelouse er altijd groen uit, zelfs in volle zomer, terwijl de villabewoners te kampen hadden met dor, mager en vergeeld gras. Het preventorium beschikte over zijn eigen watervoorziening met enorme ondergrondse zoetwaterreservoirs rond het medisch paviljoen. De grasperken werden 's avonds rijkelijk besproeid. De sproeiarmen waren totaal onzichtbaar, en kwamen maar tevoorschijn als de pompen in werking gesteld werden. Op de foto van 2006 (foto volledig onderaan) is goed te zien waar de zeewaterleiding loopt: juist links van het voetpad. Ook de afsluitingen van de watertanks zijn zichtbaar.
Andere bunkers op Stp. Graf Spee
Het terrein van het zeepreventorium bevat nog een aantal bunkers.
Goed te zien op het algemeen plan.
- Tweede verbrandingsoven naast 't Zeegat (schoolgebouw), bezocht tijdens bunkerday 18/03/07
- Bunker naast de tunnel naar het strand.
Deze bunker lijkt mij zeer interessant, omdat het al in de jaren '60 onder het zand bedolven was en dus gevrijwaard is gebleven (foto rechts dateert van 1963), eveneens bezocht tijdens de bunkerday 18/03/07. Zwart/wit foto rechts.
- Bunker waarop Allergia gebouwd is geweest.
Helaas niet meer toegangkelijk zolang de recentere construkties aanwezig zijn (kunstklassen).
- Bunker waarop de kabelbaan gemonteerd was. Helaas volledig weggezakt in het zand.
De Grote Put werd gebruikt als opstelplaats voor een "Würzburg"-radar (het type radar dat vooral op schepen werd gebruikt, het zeepreventorium was een opleidingsbasis voor duitse mariniers tijdens de tweede wereldoorlog). De sokkel zou nog in het zand moeten zitten.
Andere foto's van de fieldtrip kunnen hier gepubliceerd worden. Geef mij een mailtje.
Afgelegde route tijdens bunkerday 07/01/07
Kaart van Tristan Cools.
Naast het opgraven van de kleine waterbunker en het toegangkelijk maken van de waterbunker naast de Hélio-Marin werden ook alle posities waar bunkers aanwezig waren bezocht. De bunkers op het terrein van het zeeprevenorium (met de Kijkuit) horen bij Stp. Graf Spee, de bunkers verder gelegen richting Vosseslag horen bij Westlich von Den Haan.
Situatie in 1970 en in 2006 (juist voor de afbraak van de Hélio-Marin)
|
