Samenkomst 6 november 2007

De maaltijden werden verzorgd door de hotelschool van het zeepreventorium. Le préventorium compte une école d'hotellerie. De eerste anciens komen aan. Les premiers arrivés. Bezoek aan de gebouwen: de waszaal met de talrijke potjes Visite des batimenst: les lavabos modernes et le nombre incroyable de pots de toutes les couleurs Film van Jean-Pierre Dubois over Francis Asaert bekijken. Visionner le film de Jean Pierre Dubois.

Een grote dank aan iedereen die deze dag mogelijk hebben gemaakt, en in het bijzonder André Viaene die ons gedurende de ganse dag heeft rondgeleid.

Aujourd'hui 150 jours sans gouvernement! Et tout cela pour des questions communautaires qui n'interessent personne du groupe. Tout au long de la réunion, on a parlé français, néerlandais et même allemand, et tout le monde se comprennait. Un des nombreux résultats positifs du séjour au préventorium marin, où tout le monde se débrouillait dans les deux langues.

Tout le monde est arrivé presque simultanément en groupe et l'ambiance était à la fête dès la première minute. Comme toujours, les absents avaient tort. Le matin, on a fait le tour des batiments et visité le pavillon du HISS, qui héberge maintenant les services médico-techniques (laboratoire, drainage, spirographie, kiné). Beaucoups d'analyses sont toujours effectuées sur place. On serait encore resté a écouter les explications des laborantins, mais on devait être rentré pour midi trente pour le repas. C'est l'école d'hôtellerie du préventorium qui prépare les repas des invités et du personnel. Pour les patients, des repas spécifiques sont préparés, adaptés à la thérapie suivie.

L'après midi, passage obligatoire à la plage par le tunnel. Abenono! Puis on a continué par la plage jusqu'au passage des chevaux, la piste d'obstacle et l'amphi-théâtre. Petit film de Jean-Pierre Dubois sur Francis Asaert, qui nous a raconté la vie au prévent vu par les pappies et les mammies. A partir de quatre heures, les anciens professeurs se sont joint au groupe. Nous sommes restés discuter jusque passé six heures, et c'est uniquement parce que certains devaient prendre le dernier train que le groupe a quitté le préventorium.

C'est une initiative à répéter, mais pour éviter que de nombreuses personnes ne puissent venir, la date choisie sera un samedi d'octobre.

Wat direkt opvalt als anciens van het zeepreventorium samenkomen, is dat er nederlands, frans en duits gesproken wordt zonder dat er moeilijkheden rijzen. Niemand ligt wakker van de communautaire spanningen (reeds 150 dagen zonder regering). Echt een pluspunt van het leven in het zeepreventorium, waar je een hechte groep vormde en automatisch een tweede taal leerde.

Iedereen kwam nagenoeg terzelfdertijd binnen, en van de eerste minuut was het echt een feest van de anciens. De afwezigen hebben ongelijk gehad. 's Morgens zijn we rond de gebouwen gelopen en hebben de HISS bezocht (nu zitten daar de mensen van de medische team: labo, spiro, drainage, kinesie). We hadden uren kunnen luisteren naar de uitleg over de nieuwe toestellen. Ah, de wet van Boyle-Mariotte!

In de namiddag, doorgang door de tunnel. Wat werd er zo allemaal gezongen in groep? Waarschijnlijk dezelfde liedjes die op radio-2 te horen zijn (het is toevallig jaren'70-tijd op radio-2). Dan een duinencross tot aan de paardendoorgang, de hindernissenbaan (eigenlijk onbruikbaar voor kinderen want op maat van de volwassen gemaakt, en dit terwijl wij, de kinderen van de jaren '70, wel de hindernissenbaan moesten doen) en de amphiteater. Een documentaire van Jean Pierre Dubois over Pappie Francis werd vertoond. Rond 4 uur zijn de oude leraars bij de groep bijgekomen. We zijn blijven praten tot we naar huis moesten om de laatste trein te halen.

Dit is zeker voor herhaling vatbaar, maar om iedereen de kans te bieden aanwezig te zijn werd de volgende samenkomst verplaatst naar een zaterdag van oktober.